Η αναθεώρηση του άρθρου 16 προκαλεί όπως είναι φυσικό πολλά και ποικίλα ερωτήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη. Δυστυχώς ΔΕΝ έχει ανοίξει ένας πλατύς διάλογος για το θέμα και πολλοί παραπλανούν. Παρακάτω προσπαθούμε να απαντήσουμε σε μερικά από αυτά:
Θα σταματήσει η εξαγωγή φοιτητών με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων;
Εάν βγει κάποιος ευθαρσώς και πει ότι δεν μας ενδιαφέρει η ποιότητα του Πανεπιστημίου, αλλά μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε οπωσδήποτε νέες θέσεις φοιτητών, τότε δεν μπορούμε να αφήνουμε στην περίπτωση αυτή κενές 20.000 θέσεις σε δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ λόγω της βάσης του 10. Παράλληλα κανένας επιχειρηματίας δεν θα ρισκάρει να φτιάξει ιδιωτικό πανεπιστήμιο σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, αλλά θα προτιμηθούν τα μεγάλα αστικά κέντρα και κυρίως η Αθήνα. Ήδη τα κολέγια που διαφημίζονται ως «πανεπιστήμια» είναι συγκεντρωμένα στην πρωτεύουσα. Άρα, η εσωτερική «φοιτητική μετανάστευση» θα παραμείνει και θα ενταθεί και όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες, το κόστος σπουδών για μια οικογένεια που σπουδάζει ένα παιδί σε άλλη πόλη εντός Ελλάδας με αυτό που έχει αν το σπουδάζει στο εξωτερικό είναι λίγο - πολύ το ίδιο!
Το μεγάλο ζήτημα των «κολεγίων», των ξένων Πανεπιστημίων που λειτουργούν στην Ελλάδα σε συνεργασία με Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και το επιχείρημα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει για ιδιωτικά πανεπιστήμια πως θα λυθεί;
Σύμφωνα με το άρθρο 149 της Συνθήκης για τις ευρωπαϊκές κοινότητες, η αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα παιδείας είναι επικουρική, συμπληρωματική και υποστηρικτική. Άρα το τι λέει η εθνική νομοθεσία είναι κρίσιμο και είναι τεράστιο κενό και τεράστια παραπλάνηση παιδιών και γονέων, το γεγονός ότι τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών λειτουργούν χωρίς καθεστώς, χωρίς κριτήρια και χωρίς νομοθεσία στα θέματα αυτά. Τα επαγγελματικά προσόντα εξαρτώνται επίσης από το τι προσόντα σου αναγνωρίζει στο έδαφός της η χώρα προέλευσης του Πανεπιστημίου.
Θα βοηθήσει τα δημόσια Πανεπιστήμια η ίδρυση ιδιωτικών λόγω ανταγωνισμού;
Ένας ακόμα μύθος. Πουθενά και ποτέ η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν βοήθησε την ανάπτυξη της δημόσιας παροχής υπηρεσιών. Παράδειγμα η υγεία που η λειτουργία των ιδιωτικών όχι μόνο ανέπτυξε τα δημόσια νοσοκομεία αλλά τα ωθεί καθημερινά σε ξεπούλημα βασικών δραστηριοτήτων τους. Θα ενταθεί λοιπόν η πορεία ιδιωτικοποίησης πλευρών της λειτουργίας και των ίδιων των δημόσιων πανεπιστημίων.
Τι χρειάζεται στα αλήθεια το Δημόσιο Πανεπιστήμιο;
· Χρειάζεται γενναία αύξηση της χρηματοδότησης. Χρειάζεται αυτοδιοίκηση και απογαλακτισμό από τα γρανάζια της εξουσίας , ανάπτυξη της έρευνας και σταμάτημα της ηγεμονίας της «ex cathedra» διδασκαλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου