x-treme Κράτος

Κι όχι μόνο για την τραγωδία στο Λούσιο ποταμό και τον πνιγμό τόσων νέων. Κράτος εκτός ορίων, Κράτος κατόπιν εορτής!! Πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό το Κράτος που αδιαφορεί, για τη σωματική ακεραιότητα και την υγεία των πολιτών του κι έρχεται (οι εκπρόσωποί του και οι ηγήτορές του, οι υπεύθυνοι τέλος πάντων για τη διοίκησή του), κατόπιν εορτής, όταν έχουν συμβεί τα μύρια όσα, συνηθέστατα όταν θρηνούμε ανθρώπινες απώλειες, να αναρωτιούνται για τα συμβαίνοντα, να οδύρονται για τα γεγονότα, να σχολιάζουν σαν να είναι αμέτοχοι ευθυνών, σε συζητήσεις καφενειακού τύπου. Και φυσικά να εξαγγέλλουν μέτρα, παντός τύπου και είδους. Να διαβεβαιώνουν τον ελληνικό λαό ότι θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ριζικά. Να πετάνε και καμιά μπηχτή για τους προηγούμενους, να αφήνουν και κανένα υπονοούμενο για μεγάλα συμφέροντα. Κι όλα αυτά όσο κρατιέται το θέμα στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και στα πρώτα θέματα των καναλιών. Μετά η λήθη θα έρθει και θα το στείλει μαζί με τα υπόλοιπα. Στα αζήτητα.
Όλοι μας λέμε ότι ζούμε σε ένα Κράτος κακέκτυπο των σύγχρονων Κρατών της Ευρώπης. Με μια διοίκηση δυσκίνητη, ανελαστική που περισσότερο στηρίζεται στον πατριωτισμό των υπαλλήλων της για να λειτουργήσει, παρά στους Νόμους. Που υπάρχουν φυσικά. Υπάρχουν και βασιλεύουν, αλλά δεν εφαρμόζονται είτε γιατί δεν δίνονται τα μέσα για τον έλεγχο και την εφαρμογή τους, είτε γιατί δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για την εφαρμογή τους. Και φυσικά σε τούτο το μπάχαλο κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Το Κράτος δεν είναι μια δύναμη που επεβλήθη στην Κοινωνία από τα έξω. Ούτε είναι το Κράτος «η ενσάρκωση της Ηθικής Ιδέας», «η μορφή και η πραγματοποίηση του Ορθού Λόγου» όπως βεβαιώνει ο Χέγκελ. Το Κράτος είναι προϊόν της Κοινωνίας σε ένα ορισμένο στάδιο της εξελίξεως της.
Οι γενικόλογες κραυγές όλων μας περί ευθύνης του Κράτους δίνουν τελικά συγχωροχάρτι. Οι ευθύνες τελικά θα πρέπει να προσωποποιούνται και για να μην γενικεύουμε και για μην δίνουμε άλλοθι σε κανέναν. Το Κράτος μας, η συντεταγμένη Πολιτεία μας και διάρθρωση διοικητική - πολιτική διαθέτει και φυσικά πρόσωπα που την υλοποιούν τούτη τη διάρθρωση. Άρα η Δικαιοσύνη θα πρέπει να επιμερίζει τις ευθύνες στα φυσικά πρόσωπα που ολιγωρούν κάθε φορά κι εμείς σαν ενεργοί Πολίτες, θα επιμερίζουμε τις πολιτικές ευθύνες στους Κυβερνώντες και στα συμφέροντα της τάξης που αυτοί εκπροσωπούν. Και η ποινή μας θα πρέπει να είναι αυστηρή και τελεσίδικη. Μ ε τον καθημερινό αγώνα μας και φυσικά την ψήφο μας!!!