Μέσα σε λίγες ημέρες απανωτά κρούσματα λογοκρισίας και προσπάθειας φίμωσης φωνών , δημιουργημάτων τέχνης και αντιλήψεων, κυριάρχησαν. Όχι βέβαια στις τηλεοπτικές μας οθόνες (παρά μόνο σαν καρικατούρα της είδησης), αλλά στις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων που βλέπουν καθημερινά να πλήττονται δικαιώματα που τα θεωρούσαμε καταχτημένα και δεδομένα στην εποχή μας.
Το πρώτο επεισόδιο είχε να κάνει με μια δημόσια και μάλιστα πανηγυρική ομιλία δασκάλας την ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων. Εκεί η εκπαιδευτικός τόλμησε να αρθρώσει έναν ιστορικό λόγο , διαφορετικό ίσως από τον κυρίαρχο (αλήθεια ποιος εξασφαλίζει τι είναι ιστορικό σωστό;), αλλά λόγο σαφώς στηριγμένο σε ιστορικά γεγονότα, μαρτυρίες και βιβλιογραφία. Το «έγκλημα» αυτό στηλιτεύτηκε από τους παριστάμενους «επισήμους» και η δασκάλα οδεύει προς την διαδικασία της δίωξης.
Μετά από λίγες ημέρες κάποιος ιδιώτης ενώ περνοδιάβαινε τις αίθουσες της έκθεσης σύγχρονης τέχνης «art Αθήνα», μπήκε σε μια αίθουσα ειδικά σχεδιασμένη και σημασμένη κατάλληλα, που προβαλλόταν ένα βίντεο με ένα γυμνό γυναικείο κορμί και υπόκρουση τον Εθνικό μας Ύμνο. Και προσβλήθηκε το εθνικό του συναίσθημα και κάλεσε την Αστυνομία και τα όργανα της τάξης συνέλαβαν τον υπεύθυνο και καταζητείται η καλλιτέχνης. Oh tembora oh mores, που θα έλεγαν και οι Γαλάτες!!!! Τι καιροί , τι ήθη!!! Και να ειδικά τραπέζια στα κανάλια και να προσκεκλημένοι οι επί παντός επιστητού μαϊντανοί. Λες και ζούμε σε θεοκρατικά και δικτατορικά καθεστώτα όπου η γνώμη σου για κάτι, η αντίληψη περί αισθητικής και τέχνης θα πρέπει να περνά από τον ειδικό στρατιωτικό λογοκριτή, αλλιώς στο πυρ το εξώτερον.
Αλήθεια που είναι όλοι τούτοι οι φωνασκούντες καθημερινά; Η αισθητική τους δεν θίγεται με τον κάθε λογής Αγάπιο, που κατακλέβει τα λεφτά των Ταμείων; Δεν κοκκινίζουν όταν διαβάζουν για τα μύρια που διαθέτουν νεαροί σχεδόν ανεπάγγελτοι; Δεν φωνάζουν την αστυνομία όταν οι συνταξιούχοι δεν έχουν λεφτά για φάρμακα και για το νοίκι τους; Γιατί δεν αυτοδικούν και δεν κάνουν αγρυπνίες για τους νέους πτυχιούχους των 7οο Ευρώ; Φαρισαίοι όπως πάντα και υποκριτές!!!
Το πρώτο επεισόδιο είχε να κάνει με μια δημόσια και μάλιστα πανηγυρική ομιλία δασκάλας την ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων. Εκεί η εκπαιδευτικός τόλμησε να αρθρώσει έναν ιστορικό λόγο , διαφορετικό ίσως από τον κυρίαρχο (αλήθεια ποιος εξασφαλίζει τι είναι ιστορικό σωστό;), αλλά λόγο σαφώς στηριγμένο σε ιστορικά γεγονότα, μαρτυρίες και βιβλιογραφία. Το «έγκλημα» αυτό στηλιτεύτηκε από τους παριστάμενους «επισήμους» και η δασκάλα οδεύει προς την διαδικασία της δίωξης.
Μετά από λίγες ημέρες κάποιος ιδιώτης ενώ περνοδιάβαινε τις αίθουσες της έκθεσης σύγχρονης τέχνης «art Αθήνα», μπήκε σε μια αίθουσα ειδικά σχεδιασμένη και σημασμένη κατάλληλα, που προβαλλόταν ένα βίντεο με ένα γυμνό γυναικείο κορμί και υπόκρουση τον Εθνικό μας Ύμνο. Και προσβλήθηκε το εθνικό του συναίσθημα και κάλεσε την Αστυνομία και τα όργανα της τάξης συνέλαβαν τον υπεύθυνο και καταζητείται η καλλιτέχνης. Oh tembora oh mores, που θα έλεγαν και οι Γαλάτες!!!! Τι καιροί , τι ήθη!!! Και να ειδικά τραπέζια στα κανάλια και να προσκεκλημένοι οι επί παντός επιστητού μαϊντανοί. Λες και ζούμε σε θεοκρατικά και δικτατορικά καθεστώτα όπου η γνώμη σου για κάτι, η αντίληψη περί αισθητικής και τέχνης θα πρέπει να περνά από τον ειδικό στρατιωτικό λογοκριτή, αλλιώς στο πυρ το εξώτερον.
Αλήθεια που είναι όλοι τούτοι οι φωνασκούντες καθημερινά; Η αισθητική τους δεν θίγεται με τον κάθε λογής Αγάπιο, που κατακλέβει τα λεφτά των Ταμείων; Δεν κοκκινίζουν όταν διαβάζουν για τα μύρια που διαθέτουν νεαροί σχεδόν ανεπάγγελτοι; Δεν φωνάζουν την αστυνομία όταν οι συνταξιούχοι δεν έχουν λεφτά για φάρμακα και για το νοίκι τους; Γιατί δεν αυτοδικούν και δεν κάνουν αγρυπνίες για τους νέους πτυχιούχους των 7οο Ευρώ; Φαρισαίοι όπως πάντα και υποκριτές!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου