Θρίαμβος!!! Τα σχολεία φέτος θα λειτουργήσουν με λιγότερα κενά!! Οι αποσπάσεις έγιναν επιτέλους στην αρχή του Σεπτέμβρη και θα κάνουν αγιασμό τα περισσότερα χωριά στις εσχατιές του Νομού μας!!!! Τα βιβλία αφού κουβαλήθηκαν από τους δυστυχείς Δασκάλους με δικά τους μεταφορικά μέσα, τον Αύγουστο, περιμένουν τους μαθητές!! Όπως καταλαβαίνετε, πανηγυρίζει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ για το αυτονόητο: Τα σχολεία θα ανοίξουν στις 11 του Σεπτέμβρη!! Ξεχνά βέβαια η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ:
τα εκατοντάδες νηπιαγωγεία που συνεχίζουν να στοιβάζουν τα νήπια σε ενοικιαζόμενες αίθουσες χωρίς αυλές και κατάλληλους χώρους.
Τα χιλιάδες προνήπια που τα οδηγούν ως πρόβατα επί σφαγή στα ιδιωτικά παιδοφυλακτήρια.
Τα Ολοήμερα που αφέθηκαν να μαραζώσουν χωρίς χρηματοδότηση .
Τους χιλιάδες ωρομίσθιους που πληρώνονται με το ιλιγγιώδες ποσό των 7 και 8 Ευρώ ανά ώρα και που αναγκάζονται να τρέχουν σε 3 και 4 σχολεία την ίδια ημέρα για να καλύψουν το ωράριό τους.
Τους μισθούς πείνας των μόνιμων εκπαιδευτικών.
Τους απλήρωτους αναπληρωτές.
Την ανυπαρξία ουσιαστικής επιμόρφωσης.
Το Λύκειο που συνεχίζει να παίζει το ρόλο του προθαλάμου των φροντιστηρίων.
Τους εκπαιδευτικούς της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης, που πληρώνονται μια φορά τον χρόνο, συνήθως τον επόμενο!!
Τις παλινωδίες στην Τεχνική Εκπαίδευση, με τις συνεχείς «μεταρρυθμίσεις» στο κεφάλι όχι του κασίδη, αλλά των μαθητών.
Τη βάση του 10, που παίζει το ρόλο της ταξικής επιλογής.
Την εγκατάλειψη των ΤΕΙ και ΑΕΙ , ιδιαίτερα της επαρχίας.
Την ειδική αγωγή , παραπαίδι του εκπαιδευτικού συστήματος.
Τα ξεχνά όλα τα παραπάνω και πανηγυρίζει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, αλλά όχι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς που τα βιώνουν καθημερινά και αναγκάζονται και πάλι να βάλουν το χέρι στην τσέπη για το «Δωρεάν», αγαθό της εκπαίδευσης.
Η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, με το Νόμο Πανεπιστήμια και τα ΚΕΠ, οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, για τις κατασκευές των σχολείων(!!!), η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, δίνουν τον τόνο και τις προθέσεις των Κυβερνώντων. Σε τούτη την προοπτική ο κοινός αγώνας, εκπαιδευτικών, γονέων, τοπικής κοινωνίας, είναι αναγκαίος και πρέπει να κλιμακωθεί.
τα εκατοντάδες νηπιαγωγεία που συνεχίζουν να στοιβάζουν τα νήπια σε ενοικιαζόμενες αίθουσες χωρίς αυλές και κατάλληλους χώρους.
Τα χιλιάδες προνήπια που τα οδηγούν ως πρόβατα επί σφαγή στα ιδιωτικά παιδοφυλακτήρια.
Τα Ολοήμερα που αφέθηκαν να μαραζώσουν χωρίς χρηματοδότηση .
Τους χιλιάδες ωρομίσθιους που πληρώνονται με το ιλιγγιώδες ποσό των 7 και 8 Ευρώ ανά ώρα και που αναγκάζονται να τρέχουν σε 3 και 4 σχολεία την ίδια ημέρα για να καλύψουν το ωράριό τους.
Τους μισθούς πείνας των μόνιμων εκπαιδευτικών.
Τους απλήρωτους αναπληρωτές.
Την ανυπαρξία ουσιαστικής επιμόρφωσης.
Το Λύκειο που συνεχίζει να παίζει το ρόλο του προθαλάμου των φροντιστηρίων.
Τους εκπαιδευτικούς της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης, που πληρώνονται μια φορά τον χρόνο, συνήθως τον επόμενο!!
Τις παλινωδίες στην Τεχνική Εκπαίδευση, με τις συνεχείς «μεταρρυθμίσεις» στο κεφάλι όχι του κασίδη, αλλά των μαθητών.
Τη βάση του 10, που παίζει το ρόλο της ταξικής επιλογής.
Την εγκατάλειψη των ΤΕΙ και ΑΕΙ , ιδιαίτερα της επαρχίας.
Την ειδική αγωγή , παραπαίδι του εκπαιδευτικού συστήματος.
Τα ξεχνά όλα τα παραπάνω και πανηγυρίζει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, αλλά όχι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς που τα βιώνουν καθημερινά και αναγκάζονται και πάλι να βάλουν το χέρι στην τσέπη για το «Δωρεάν», αγαθό της εκπαίδευσης.
Η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, με το Νόμο Πανεπιστήμια και τα ΚΕΠ, οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, για τις κατασκευές των σχολείων(!!!), η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, δίνουν τον τόνο και τις προθέσεις των Κυβερνώντων. Σε τούτη την προοπτική ο κοινός αγώνας, εκπαιδευτικών, γονέων, τοπικής κοινωνίας, είναι αναγκαίος και πρέπει να κλιμακωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου