Περί χρισμάτων και...άλλων δαιμονίων

Ολοκληρώθηκαν οι "διαδικασίες" απονομής χρίσματος σε υποψήφιους Δημάρχους του Νομού Ηρακλείου. Και συνέβη το αδιανόητο: Σε έναν Νομό με συντριπτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ, η Νομαρχιακή Επιτροπή του κινήματος, απαξίωσε διαδικασίες και συντρόφους, αυτοκαταργήθηκε τουλάχιστον τρεις φορές (κι αυτό είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει), οδηγεί στην ήττα όχι τόσο τους χρισμένους Δημάρχους, αλλά την στρατηγική του κινήματός μας για την Τοπική αυτοδιοίκηση.

Γιατί για 6 ολόκληρους μήνες, ακούστηκε τίποτα για:

περιφερειακή πολιτική,

για αποκέντρωση,

για τοπικά δημοψηφίσματα,

για έναν νέο Καποδίστρια;

Ακούστηκε και αναλύθηκε ο άλλος δρόμος που εμείς πρεσβεύουμε για την Αυτοδιοίκηση; Ακούστηκε τίποτε για:

α) Τη δημιουργία ισχυρών Δήμων
β) Την ενίσχυση των Νομαρχιών
γ)Τη δημιουργία ισχυρών περιφερειών, με δημοκρατικά εκλεγμένους περιφερειάρχη και περιφερειακό συμβούλιο

δ) τον περιορισμό του κεντρικού κράτους σε επιτελικό ρόλο;

Ακούστηκε τίποτα για:

• Την άμεση εναρμόνιση του θεσμικού πλαισίου της Τ.Α. με το δικαίωμα και την απαίτηση της όλο και μεγαλύτερης συμμετοχής των πολιτών στη διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων και στην εφαρμογή κανόνων διαφάνειας.
• Την αναζήτηση με νέα ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια της κατανομής και της αναδιανομής των πόρων που θα ενισχύουν την οικονομική και πολιτική αυτοδυναμία των Τοπικών Αρχών, που θα έχει ως αποτέλεσμα την ελεύθερη άσκηση των αρμοδιοτήτων καθώς και τους δείκτες και κανόνες που θα αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της άσκησης των αρμοδιοτήτων τους.
• Την αναζήτηση απαντήσεων στο πρόβλημα των γεωγραφικών ιδιαιτεροτήτων, των διαφορετικών χαρακτηριστικών των πόλεων και της υπαίθρου, των διαφορετικών επιπέδων ανάπτυξης;

Αλλά από ποιούς αναμέναμε τέτοιες επισημάνσεις;

• Από αυτούς που ομφαλοσκοπούν
• Από αυτούς που επιτέλους βρήκαν έναν ρόλο "παραγοντίσκου";
• Από αυτούς που τη μια είναι εκσυγχρονιστές, την άλλη παλαιοκομματικοί και σήμερα υπέρ του ανοικτού κόμματος, όταν τους βολεύει;

Κι όμως ενάντια σε όλους αυτούς που "βολεύονται" σε όλες τις περιστάσεις και αλλάζουν ένδυμα κατά το δοκούν, υπάρχουν δυνάμεις που αγωνιούν και αγωνίζονται για μιαν άλλη αντίληψη, μιαν άλλη πρακτική, μιαν άλλη αυτοδιοικητική πρόταση. Και όλοι τούτοι, δεν μπορούν να παραμένουν σιωπηλοί. Δεν έχουν το δικαίωμα.