Και ξαφνικά εν μέσω του θέρους ο καθηγητής Βερέμης(αυτός που δήλωνε ότι τα δωρεάν συγγράμματα είναι χουντικό κατάλοιπο, αυτός που αποκαλούσε τους φοιτητές νταήδες), ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, που υποτίθεται ότι ρόλος του είναι να οικοδομεί προυποθέσεις διαλόγου, ανακοίνωσε ..... τις προτάσεις του για μια «νέα» μεταρρύθμιση στο χώρο της εκπαίδευσης!!!! Με ένα μπακάλικο σύστημα: κόψε ένα χρόνο από το Δημοτικό, πρόσθεσε ένα χρόνο μετά το Λύκειο, δώσε στα Πανεπιστήμια τη δυνατότητα επιλογής φοιτητών, ξαναφέρε στην επιφάνεια τις δέσμες, έλυσε το πρόβλημα.
Κι εμείς οι αδαείς που πιστεύαμε ότι για να κάνεις αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται επιστημονική μελέτη, πολιτική και κοινωνική συμφωνία, εξαντλητικός διάλογο κι όχι δηλώσεις ;
Κι εμείς που θεωρούσαμε το Δημοτικό σχολείο ως τον κατεξοχήν χώρο κοινωνικοποίησης των παιδιών μας, σε μιαν αυτιστική κοινωνία, που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η «επιτυχία» σε κάποιες εξετάσεις;
Κι εμείς που συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι στο Δημοτικό σχολείο δεν προσφέρονται μόνο γνώσεις (οπότε κάλλιστα θα μπορούσες αυτές να τις μεταδώσεις σε μιαν άλλη βαθμίδα), αλλά αγωγή για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών μας, σε μια καθοριστική γαι την συγκρότησή της ηλικία; ("Σκοπός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι να συμβάλλει στην ολόπλευρη, αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών δυνάμεων των μαθητών, ώστε, ανεξάρτητα από φύλο και καταγωγή, να έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες και να ζήσουν δημιουργικά..." ΦΕΚ 167 30-9-1985)
Κι εμείς που παλεύουμε για ανασυγκρότηση κι ενίσχυση του εκπαιδευτικού ρόλου του Λυκείου και την κατάργηση του άγους των φροντιστηρίων;
Ποιος μας ρώτησε; Ποιος θα μας ρωτήσει;
Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα προσανατολισμένο στις εξετάσεις , στην παπαγαλία και στο φροντιστήριο , η Πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχει αναλάβει ουσιαστικά την κύρια ευθύνη παιδαγωγικής δράσης. Οι προτάσεις του κου Βερεμή ( και ίσως οι σκέψεις του Υπουργείου), ουσιαστικά ακυρώνουν και μηδενίζουν το ρόλο του σχολείου. Στοχεύουν μόνο στις εξετάσεις και στην νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την επιλογή των πιο «κατάλληλων» και «υπάκουων» φοιτητών, για τις ανάγκες της αγοράς. Και σαν τέτοιες είναι επικίνδυνες, αδιέξοδες και οπισθοδρομικές. Αντί ως Πρόεδρος του Συμβουλίου για την Παιδεία, να εργαστεί ώστε να ανοίξει ο διάλογος που με ευθύνη της Κυβέρνησης δεν υφίσταται, προτιμά να παίξει και πάλι το ρόλο του «λαγού» προκειμένου να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για τις νέες αντιδραστικές και αντιδημοκρατικές πρoτεραιότητες της ΝΔ. Το κίνημα των γονέων, των εκπαιδευτικών και των φοιτητών θα δώσει την απάντηση που ταιριάζει και στον ίδιο και στους πάτρωνές του.
(Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα ΤΟΛΜΗ 09/08/2007)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου