Το ζήτημα της ντόπας που ξαναβγήκε στην επικαιρότητα και της αποκαθήλωσης των μέχρι πρότινος ηρώων, είναι μια εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας και της Κοινωνίας μας. Είναι το μωσαϊκό που έχει τα πάντα : «Αρχαίο πνεύμα αθάνατο» και «αθανάτους» εργολάβους και σύγχρονα κάτεργα που νέοι και νέες «μετατρέπονται» σε υπερπρωταθλητές. Σκληρά εργαζόμενους που τα φέρνουν δύσκολα πέρα και μαύρο χρήμα που σπαταλιέται ασύστολα.
Η υπόθεση της ντόπας στους αθλητές της άρσης βαρών, έσπασε και πάλι το απόστημα και φανέρωσε ακόμα και σε μας τους αδαείς την αλήθεια: ότι το οικοδόμημα του αθλητισμού που δημιουργήθηκε για να γεννήσει πρωταθλητές και χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, είναι σάπιο. Αφήσαμε στα αζήτητα τον μαζικό αθλητισμό της δεκαετίας του 1980 και παρασυρμένοι από τις σειρήνες των διακρίσεων αλλά και του εύκολου πλουτισμού, ενδώσαμε πολιτεία και κοινωνία στην ύβρη: Στην παραγωγή πρωταθλητών πέρα και έξω από το μέτρο.
Ένα μυστικό στους ειδικούς και στους κυβερνώντες, έγινε κοινό μυστικό. Κι εκεί που μια Κοινωνία έκλεινε τα μάτια και δοξολογούσε την ανωτερότητα της φυλής και των γονιδίων της, οι ίδιοι οι ήρωές της γκρεμοτσακίστηκαν από τα βάθρα τους. Είναι τελικά μια εξαίρεση τούτη η κατάσταση; Μάλλον όχι , πιστεύω ότι είναι ο κανόνας: Η κοινωνία μας είναι στηριγμένη πάνω στις ντόπες παντός είδους. Η ντόπα είναι σαν την πρέζα, από άποψη παρενεργειών, αλλά υπάρχει μία μεγάλη διαφορά: η πρέζα σε οδηγεί στο περιθώριο, ενώ η ντόπα στην καταξίωση. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση. Η ντόπα είναι και αυτή παιδί του σύγχρονου life style . Το πρότυπο της αρπαχτής και του νεοπλουτισμού, η «κονόμα» και η γλυκιά ζωή είναι το όραμά μας. Για να το πετύχουμε δεν διστάζουμε να χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο: Να περάσουμε από κρεβάτια Γενικών Γραμματέων, να στριμωχτούμε στα πολιτικά γραφεία, να βγάλουμε σε δημόσια θέα κάθε ιδιωτική μας σκηνή προκειμένου να αποκτήσουμε δημοσιότητα για 15 λεπτά. Άλλωστε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Ακόμα κι αν οι ίδιοι, οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, ξανασηκωθούν, εμείς όλοι μας θα παραμείνουμε για πάντα θαμμένοι και πληγωμένοι στα ερείπια. Έως ότου αποφασίσουμε την αυτοκάθαρσή μας και την επιβάλλουμε και σε αυτούς που μας κυβερνούν.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΟΛΜΗ" (tolmi.gr) την Παρασκευή 11/04/2008
Η υπόθεση της ντόπας στους αθλητές της άρσης βαρών, έσπασε και πάλι το απόστημα και φανέρωσε ακόμα και σε μας τους αδαείς την αλήθεια: ότι το οικοδόμημα του αθλητισμού που δημιουργήθηκε για να γεννήσει πρωταθλητές και χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, είναι σάπιο. Αφήσαμε στα αζήτητα τον μαζικό αθλητισμό της δεκαετίας του 1980 και παρασυρμένοι από τις σειρήνες των διακρίσεων αλλά και του εύκολου πλουτισμού, ενδώσαμε πολιτεία και κοινωνία στην ύβρη: Στην παραγωγή πρωταθλητών πέρα και έξω από το μέτρο.
Ένα μυστικό στους ειδικούς και στους κυβερνώντες, έγινε κοινό μυστικό. Κι εκεί που μια Κοινωνία έκλεινε τα μάτια και δοξολογούσε την ανωτερότητα της φυλής και των γονιδίων της, οι ίδιοι οι ήρωές της γκρεμοτσακίστηκαν από τα βάθρα τους. Είναι τελικά μια εξαίρεση τούτη η κατάσταση; Μάλλον όχι , πιστεύω ότι είναι ο κανόνας: Η κοινωνία μας είναι στηριγμένη πάνω στις ντόπες παντός είδους. Η ντόπα είναι σαν την πρέζα, από άποψη παρενεργειών, αλλά υπάρχει μία μεγάλη διαφορά: η πρέζα σε οδηγεί στο περιθώριο, ενώ η ντόπα στην καταξίωση. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση. Η ντόπα είναι και αυτή παιδί του σύγχρονου life style . Το πρότυπο της αρπαχτής και του νεοπλουτισμού, η «κονόμα» και η γλυκιά ζωή είναι το όραμά μας. Για να το πετύχουμε δεν διστάζουμε να χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο: Να περάσουμε από κρεβάτια Γενικών Γραμματέων, να στριμωχτούμε στα πολιτικά γραφεία, να βγάλουμε σε δημόσια θέα κάθε ιδιωτική μας σκηνή προκειμένου να αποκτήσουμε δημοσιότητα για 15 λεπτά. Άλλωστε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Ακόμα κι αν οι ίδιοι, οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, ξανασηκωθούν, εμείς όλοι μας θα παραμείνουμε για πάντα θαμμένοι και πληγωμένοι στα ερείπια. Έως ότου αποφασίσουμε την αυτοκάθαρσή μας και την επιβάλλουμε και σε αυτούς που μας κυβερνούν.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΟΛΜΗ" (tolmi.gr) την Παρασκευή 11/04/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου