Η συνέχεια

Και τώρα τι; Το σύνθημα στους τοίχους δεν θα πρέπει να γίνει πράξη. Η διέξοδος, για το ξεπέρασμα των πολύπλευρων κρίσεων και προκλήσεων είναι η συνεργία, η συμμετοχή του εργαζόμενου, του ενεργού Πολίτη, η συνευθύνη, η συναίνεσή του και η συνεργασία του,σε κάθε τομέα της ζωής. Πρέπει να ανοίξουμε το σπίτι της πολιτικής όχι μόνο στον “επώνυμο” πολίτη αλλά και στον εντελώς “άγνωστο”, σε μια ακατάπαυστη κίνηση προόδου της κοινωνίας. Η χωρίς προϋποθέσεις υποδοχή της γνώμης του “άλλου” τροφοδοτεί αδιάλειπτα τον νέο λόγο και ανοίγει τον δρόμο σε μορφές άμεσης δημοκρατίας. Να δημιουργήσουμε από τα κάτω, με την συμμετοχή όλων , ένα πρόγραμμα συμμετοχής και αγώνα νέο, ελκυστικό, αποτελεσματικό, προϊόν διαλόγου, συνευθύνης και όχι πρόγραμμα γραφειοκρατών χωρίς όραμα και "από τα πάνω". Δεν θέλουμε τον λαό στον καναπέ της ιδιώτευσης αλλά στο κέντρο των εξελίξεων και συνδιαμορφωτή σε αυτές. Η έξοδος από την πολιτική ένδεια και την ακοινωνησία, είναι η δυνατότητα της από κοινού κατοχής της πολιτικής από το σύνολο των πολιτών που επιθυμούν να μετέχουν. Μια τέτοια ολική πολιτική που μας επιτρέπει την αποδοχή του διαφορετικού, επομένως και την σύνθεση, μπορεί να βοηθήσει ποικιλοτρόπως. Να είναι αλληλέγγυα με κάθε πολίτη, επειδή είναι πολιτική που προάγει την ισόρροπη σχέση ανάμεσα στο δικαίωμα και στην ευθύνη. Ας βοηθήσουμε όλοι μας στην δημιουργία του νέου σύγχρονου κινήματος . Οι ιδέες όλων, η δημιουργικότητα, η συμμετοχή , είναι απαραίτητος όρος.