Οι όψιμοι υπερασπιστές των εργαζομένων

Και ξαφνικά τα Μέσα ...θυμήθηκαν την κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος!!! Και να αναλύσεις και να δηλώσεις (συνήθως απόντων) από το κίνημα. Αφορμή στάθηκαν οι πραγματικά μικρές συγκεντρώσεις για την εργατική Πρωτομαγιά σε όλη την Ελλάδα και στο Ηράκλειο.

Τούτο το φαινόμενο ΔΕΝ είναι νέο και φυσικά πρέπει όλους να μας απασχολήσει. Την ίδια χρονική περίοδο όμως κι εννοώ το τελευταίο τρίμηνο, τούτο το συκοφαντημένο συνδικαλιστικό κίνημα, με τις αγκυλώσεις, τις διασπάσεις του, τις αντικειμενικές αδυναμίες του, κατάφερε να οργανώσει τρεις τεράστιες απεργιακές κινητοποιήσεις που άφησαν εποχή για το ασφαλιστικό. Στο Ηράκλειο αυτές οι συγκεντρώσεις είχαν πάνω από 3.500 πολίτες η καθεμιά τους. Τότε βέβαια τα ίδια Μέσα που σήμερα κλαίγονται και ανησυχούν για την κάμψη των συνδικάτων νυχθημερόν έβριζαν και λοιδορούσαν τους «συνδικαλιστές», τους έσερναν στους εισαγγελείς για τις διακοπές ρεύματος ή δημιουργούσαν κοινωνικό αυτοματισμό (στρέφοντας τη μια τάξη ενάντια στις άλλες) για να σπάσουν την απεργία των Λιμενεργατών ή των εργαζομένων στους Δήμους.

Η κρίση η όποια κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί με αίσθημα ευθύνης από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα όργανά τους τα συνδικαλιστικά. Οι καιροί ου μενετοί και πρέπει όλοι μας να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Από κει και πέρα να μη διστάζουμε να καταγγέλλουμε τους όψιμους υπερασπιστές των εργατικών δικαίων, που παίζουν τα παιχνίδια της Κυβέρνησης και δημιουργούν κλίμα απαξίωσης της δυναμικής των οργανωμένων εργαζομένων.