Μακρύ αγκάθι: Σπιναλόγκα

Η μέρα ηλιόλουστη, ο Μάης επιτέλους νικητής ,τροπαιοφόρος με κόκκινο στεφάνι στα μαλλιά. Η θάλασσα «λάδι». Αφήσαμε πίσω μας τις γκρίνιες και τα Πασοκικά εκλογικά τερτίπια, και ξεκινήσαμε για την Σπιναλόγκα. Οι υποψήφιοι μας συντρόφευαν στέλνοντάς μας μηνύματα όπου μας υπενθύμιζαν το δημοκρατικό μας καθήκον να τους ψηφίσουμε. Θα το σκεφτούμε!!!
Η Σπιναλόγκα, πάντα με μάγευε την έχω επισκεφτεί δεκάδες φορές, μα κάθε φορά είναι και μοναδική. Διάβασα και πρόσφατα το «Νησί» της Βικτώρια Χίσλοπ και παρότι δεν με ενθουσίασε, μου ξανάβαλε στο νου το νέο ταξίδι. Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό νησάκι το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στην Επαρχία Μεραμπέλλου του νομού Λασιθίου Κρήτης. Το αρχαίο του όνομα ήταν Καλυδών αλλά μετά την κατάληψη του από τους Ενετούς ονομάσθηκε Σπιναλόγκα. Οχυρώθηκε άριστα από τους Ενετούς τόσο από κατασκευαστικής και αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από απόψεως αισθητικής του όλου τοπίου που και σήμερα ακόμη διατηρεί την αξεπέραστη ομορφιά του.
Το 1905 χρησιμοποιήθηκε ως Λεπροκομείο όπου οδηγήθηκαν όλοι οι λεπροί της Κρήτης που πρώτα βρίσκονταν απομονωμένοι στη "Μισκινιά" έξω από το Ηράκλειο και ήταν εστία μολύνσεως και για τον υπόλοιπο λαό. Κατά την περίοδο της Ιταλογερμανικής κατοχής οι κατακτητές δεν τολμούσαν να αφήσουν ελεύθερους τους λεπρούς και ήσαν αναγκασμένοι να τους τροφοδοτούν οι ίδιοι οι κατακτητές δεδομένου ότι το απέναντι χωριό Πλάκα το είχαν εκκενώσει και είχαν διώξει τους κατοίκους σε άλλα χωριά, όλη δε την παράλια περιοχή την είχαν οχυρώσει με πυροβολεία, πολυβολεία, υπόγειες στοές, ναρκοπέδια γιατί φοβόντουσαν απόβαση των Άγγλων σ' εκείνο το μέρος. Ούτε ποτέ μπήκε στο νησάκι Ιταλός ή Γερμανός και γι' αυτό λειτουργούσαν παράνομα ραδιόφωνα και ο γιατρός Διευθυντής Γραμματικάκης αντέγραφε τις ειδήσεις του Λονδίνου και του Καΐρου και τις μοίραζε ως δελτία ειδήσεων στους κατοίκους. Τελικά το 1957 έκλεισε ιαθέντων των λεπρών με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών φαρμάκων.

Είναι ένα μικρός τόπος η Σπιναλόγκα. Τη γυρίζεις με τα πόδια και εύκολα αγαπιέται. Εχει σιωπές και σκιές. Τη σκέφτεσαι ξανά και ξανά, σου στοιχειώνει το μυαλό κι αναρωτιέσαι γιατί...ίσως γιατί είναι μοναδική: Είναι ένα ιστορικό παλίμψηστο. Ενετικό κάστρο και τείχη, δεξαμενές, οθωμανικός οικισμός, η σκιά της λέπρας, η πρώην αποικία, ο αποκλεισμός, η ιστορία της Ιατρικής.