ΣΤΡΟΦΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ..ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ.

Μετά τη μεγάλη ήττα του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές, η λέξη που ακούγεται περισσότερο στο χώρο είναι η λέξη «αριστερά». Η «αριστερά» που όλα τα θεραπεύει και όλα τα καλύπτει. Η πορεία αριστερά που θα σβήσει τις αμαρτίες μας και θα μας παρουσιάσει και πάλι αμόλυντους και αειπάρθενους στο λαό μας. Και ποιοι άραγε ομνύουν στην αριστερή πολιτική και στη στροφή προς την κοινωνία και τα συμφέροντά της; Είναι οι ίδιοι που επί σειρά ετών ορκίζονταν πότε πίστη στον εκσυγχρονισμό, πότε στον τρίτο δρόμο του Τόνυ Μπλερ, πότε στη στροφή της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας προς τα δεξιά ως δήθεν μονόδρομο.
Ποιος βρέθηκε απέναντι στο κίνημα των εκπαιδευτικών και των φοιτητών ; Ποιος περιφερόταν στα κανάλια και έκανε δηλώσεις υπέρ της κατάργησης του ασύλου και των ιδιωτικών πανεπιστημίων τη στιγμή που χιλιάδες εκπαιδευτικοί και νεολαίοι συγκρούονταν με τα ΜAT του Πολύδωρα; Ποιος πρότεινε την ευελιξία (flexicurity) στην εργασία; Ποιος δημιούργησε τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς; Ποιος άνοιξε το δρόμο στη νεοδεξιά να έρθει και να νομοθετήσει πάνω στα βήματά τους; Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους: Είναι οι ίδιοι που σήμερα, αντί να παραιτηθούν από τα οφίτσια που κατέλαβαν σκύβοντας κάθε φορά τη μέση τους στην εκάστοτε ηγεσία, αντί να ζητήσουν συγγνώμη για την πολιτική που εφάρμοσαν επί σειρά ετών στα Υπουργεία που διοικούσαν, έρχονται με ύφος χιλίων Καρδιναλίων και στέκονται τιμητές και εγγυητές υποτίθενται της νέας πορείας του κινήματός μας!!
Η κρίση στο ΠΑΣΟΚ, δεν είναι σημερινή, έρχεται από το παρελθόν και διαπερνά όλο το κομματικό σώμα. Η ευθύνη βαραίνει όλους μας: Από το απλό μέλος που δέχτηκε να παραχωρήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα να συζητά, να παράγει πολιτική και να την υλοποιεί στους μαζικούς χώρους, με αντάλλαγμα την είσοδό του σε απολίτικους και προσωπικούς συσχετισμούς, μέχρι την ηγεσία όλων των ειδών και μεγεθών, που ταυτίστηκε με το Κράτος, τον Κυβερνητισμό, την εξουσία.
Όσο όλοι μας δεν κάνουμε την γενναία αυτοκριτική μας, όσο δεν σπάμε τα δεσμά μας με όσους άκριτα στηρίξαμε, όσο δεν ανοίγει η ουσιαστική πολιτική συζήτηση για τα τεκταινόμενα (σημερινά και παλαιότερα), το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να κουκουλώσουμε και πάλι τα κακώς κείμενα και να αρμενίσουμε και πάλι στραβά. Ας αφήσουμε επιτέλους στο περιθώριο τους τεχνικούς της εξουσίας και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Το κίνημά μας δημιουργήθηκε με αυτοοργάνωση και λαϊκή συμμετοχή. Ας ξαναγίνουμε όντα πολιτικά και όχι άκριτοι χειροκροτητές μεγαλόστομων κι αποτυχημένων βαρόνων της πολιτικής.

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΙΔΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Οι διαδικασίες για την ανάδειξη ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, μετά τη συντριπτική ήττα του στις τελευταίες εκλογές, έφεραν και πάλι στην επιφάνεια και την επικαιρότητα το ζήτημα της εμπλοκής των ιδιωτικών ΜΜΕ και κατ` επέκταση και των συμφερόντων που αυτά εκπροσωπούν στην πολιτική σκηνή αλλά ακόμα και στα εσωτερικά των κομμάτων.
Το φαινόμενο ΔΕΝ είναι νέο, από το «βρώμικο 1989», το μόνο που έμεινε και από τότε διεκδικεί μερίδιο στην εξουσία, είναι τα ιδιωτικά ΜΜΕ, που εξακολουθούν να λειτουργούν ουσιαστικά χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Με ύφος χιλίων Καρδιναλίων, με θράσος απύθμενο, παρεμβαίνουν στο δημόσιο διάλογο, επηρεάζουν καταλυτικά συνειδήσεις, νουθετούν, λοιδορούν, εξοντώνουν πολλές φορές, συνδικαλιστές, κοινωνικά κινήματα ή και Κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του λαού, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν παρά μόνο στα οικονομικά αφεντικά τους, που τους συντηρούν. Ο στόχος τους πλέον ορατός σε όλους: θέλουν μια πολιτική σκηνή στα μέτρα τους, χωρίς να διακυβεύονται ουσιαστικά πράγματα, απλώς ανούσιες εναλλαγές με την ίδια πολιτική. Θέλουν πολιτικούς σκυμμένους και απόλυτα ελεγχόμενους. Θέλουν ηγεσίες κατ` εικόνα και ομοίωσή τους.
Το νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται μετά τις εκλογές στη χώρα μας με την κουτσουρεμένη νίκη της ΝΔ και την ήττα του ΠΑΣΟΚ, δίνε την ευκαιρία στα ιδιωτικά συμφέροντα με αιχμή του δόρατος τα ΜΜΕ να προσπαθήσουν να ελέγξουν τις εξελίξεις. Να αλώσουν και τα τελευταία οχυρά (εσωτερικές διαδικασίες των κομμάτων) και να ορίσουν αυτά με όπλο δημοσιεύματα, δημοσκοπήσεις, συζητήσεις κλπ τις νέες ηγεσίες. Ουσιαστικά να ποδηγετήσουν όλο το πολιτικό σκηνικό.
Κι εμείς; Οι ενεργοί πολίτες που αγωνιστήκαμε να διώξουμε τη δεξιά, που δεν μπήκαμε στις λίστες κανενός αρχηγού ή αρχηγίσκου, που δεν αναμένουμε φωστήρες θεόσταλτους, θα υποκύψουμε στις σειρήνες; Θα ενδώσουμε γι άλλη μια φορά; Θα στοιχηθούμε και πάλι πίσω από κατασκευασμένες λύσεις που ανέμεναν την ήττα χαιρέκακα για να ξανάρθουν από το παρελθόν; Η θα ορθωθούμε και θα διεκδικήσουμε τα αυτονόητα:
Ø ΕΝΟΤΗΤΑ μέσα από σύνθεση
Ø Οριοθέτηση του πολιτικού μας λόγου από νεοφιλελεύθερες και «εκσυγχρονιστικές»νεκραναστάσεις
Ø Συνέδριο θέσεων
Ø Εκλογή της ηγεσίας από τη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ
Οι καιροί ου μενετοί!! Ο λόγος μας , η τοποθέτησή μας στα δρώμενα είναι απαραίτητη παρά ποτέ. Η υπεράσπιση του όλου ΠΑΣΟΚ, προτεραιότητά μας.
* Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟΛΜΗ του Ηρακλείου (19/09/2007)