Το παραπάνω σύνθημα που βγήκε από τη δράση των περιβαλλοντικών και οικολογικών ομάδων στη δεκαετία του `80, πιστεύω, ότι συνεχίζει και σήμερα να περικλείει μέσα του μια μεγάλη αλήθεια και να σηματοδοτεί τη δράση ατόμων και ομάδων με ανησυχίες και ενδιαφέροντα για τον τόπο τους. Ουσιαστικά τι μας προτρέπει να κάνουμε; Να έχουμε στην οποιαδήποτε δράση μας, μια σφαιρική (σχεδόν παγκόσμια), γνώση και θεώρηση των πραγμάτων, αλλά να επικεντρώνουμε κάθε φορά σε κάτι μοναδικό και κοντινό μας με συνέπεια, μεράκι και πρόγραμμα ικανό να το μετασχηματίσει, κι ας θεωρείται από τους πολλούς «μικρό» και άνευ αξίας.
Σε φιλική κουβέντα, όταν τόλμησα να πω ότι θα με ενδιέφερε η «έκθεσή» μου για ένα από τα δημοτικά διαμερίσματα, κόντεψαν να με λυντσάρουν. Όλοι τους απορούσαν πως είναι δυνατόν να μπει κάποιος σε τέτοια διαδικασία. Στο μυαλό τους η πολιτική δράση, συνήθως ταυτίζεται τουλάχιστον με το αξίωμα του Βουλευτή και πάνω. Αδυνατούσαν να συνειδητοποιήσουν, ιδίως όσοι δεν είχαν ποτέ τους την οποιαδήποτε κοινωνική, συνδικαλιστική ή άλλη δράση, αλλά «ουρανοκατέβατοι» και «πορφυρογεννημένοι», κατεβαίνουν στην πολιτική κονίστρα, πως είναι δυνατόν κάποιος που συμμετέχει 20 χρόνια στα κοινά, να ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο. Η αντίδρασή τους με έπεισε για την ορθότητα της απόφασής μου.
Για όσους από μας η πολιτική δράση, δεν αποτελεί σκαλοπάτι και άλλοθι για κάτι άλλο (αξίωμα ή έμμισθη θέση), αλλά βασική ανάγκη έκφρασης και δραστηριοποίησης, η συμμετοχή μας στο βασικό, πρωταρχικό πλέον, κύτταρο της αυτοδιοίκησης είναι αναγκαία. Για να μπολιάσουμε από την αρχή τούτο το συκοφαντημένο και σε πολλές περιπτώσεις νεκρό σώμα της αυτοδιοίκησης με τις αρχές της ουσιαστικής λαϊκής συμμετοχής και δράσης. Για να συναντήσουμε επιτέλους τους πολίτες στο ζωτικό χώρο της γειτονιάς (βασικό κομμάτι της λειτουργίας μιας πόλης, μα παραμελημένο). Για να αναζητήσουμε τρόπους εξόδου από το κυρίαρχο μοντέλο της ιδιωτικοποιημένης αυτοδιοίκησης. Για να εφαρμόσουμε τις αρχές της εθελοντικής δράσης και της από τα κάτω διαχείρισης των ζητημάτων. Για να δημιουργήσουμε μια πόλη ανθρώπινη, που να αξίζει να ζούμε , εμείς και τα παιδιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου