Ας διαβαστεί τούτο το σημείωμα ως αποτέλεσμα της μελαγχολίας από το τέλος των καλοκαιρινών μας ταξιδιών. Τα αποκόμματα των εισιτηρίων, τα έντυπα των ξενοδοχείων, οι κάρτες και οι φωτογραφίες γεμίζουν το γραφείο. Τα άπλυτα αναπαύονται ακόμα στις βαλίτσες, κι εγώ μεταμορφωμένος σε έναν χαύνο, μάστορα της τακτικής «του σχεδόν τίποτα». Προσπαθώ να γεμίσω την οθόνη που τρεμοπαίζει με λέξεις , εγκώμια της τεμπελιάς.
Της τεμπελιάς που εγκληματεί ενάντια στην κοινωνία της εργασίας και της υπερκατανάλωσης, που ρίχνει πέτρες στα γρανάζια του άθλιου συστήματος που μας απομυζά. Παρεξηγημένη έννοια. Συγχέεται με την παραίτηση, την αδιαφορία για την πνευματική εργασία. Μέγα λάθος!!! Καμιά σχέση της τεμπελιάς που περιγράφω με την πνευματική ακινησία, που μπορεί να υπάρχει και στους πλέον εργασιομανείς.
Η τεμπελιά ας θεωρηθεί μια κατάσταση αποχής από τη μίζερη καθημερινότητα, αντίσταση στα πρέπει της αγοράς και της κατανάλωσης. Ας θεωρηθεί ως μια κατάσταση «προς τα μέσα αναζήτησης». Επιστημονικές και στέρεες βάσεις μας, οι θεωρίες του επίκουρου, του Πωλ Λαφάργκ, του Λάο Τσε. Απέναντι στην υστερία του καπιταλισμού για περισσότερα και γρηγορότερα, ας βουλιάξουμε μέσα μας, κρατώντας τα λίγα.
Ας μιμηθούμε κι εμείς την Κυβερνητική καλοκαιρινή ραστώνη, αρνούμενοι να ασχοληθούμε με τα τρέχοντα και τα πεζά. Αφ` υψηλού ας παρατηρούμε τα συμβάντα, κρατώντας τα επουσιώδη για τους άλλους, σημαντικά για μας: Τις μικρές λεξούλες , τις χειρονομίες και τις ματιές που υπόκωφα φωνάζουν και κινητοποιούν βαθύτερα. Ας απολαύσουμε τους εαυτούς μας και τους δικούς μας ανθρώπους . Ας μοιραστούμε την αναζήτηση τούτη. Ας πετάξουμε τα δυσκίνητα πρέπει, για να γεννηθεί, να καρπίσει στο κενό τούτο το νέο, το ποθούμενο, που μας αρνείται η καθημερινότητα . «Ας είμαστε τεμπέληδες σε όλα εκτός από τον έρωτα και την τεμπελιά» Δημοσιεύτηκε και στο cretalive.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου