ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΤΗΝ "ΤΟΛΜΗ"
Εδώ και πολλά χρόνια στην επικαιρότητα έρχεται με μεγάλη συχνότητα το ασφαλιστικό, οι προοπτικές του, οι προτάσεις και οι διενέξεις για την επίλυσή του. Λιγότερες είναι οι αναφορές στα αίτια που οδήγησαν αλλά και συνεχίζουν να οδηγούν στην κατάρρευση το όλο σύστημα. Για τις νεοδεξιές αντιλήψεις και για τα «παπαγαλάκια τους» φταίνε οι αλόγιστες σπατάλες για τις κοινωνικές παροχές, τα μικρά όρια συνταξιοδότησης και οι υπέρογκες συντάξεις (!!). Για τους εργαζόμενους άλλες είναι οι αιτίες, μα ελάχιστοι ασχολούνται με αυτές. Και λιγότεροι, τις λαμβάνουν υπόψη τους στην αναζήτηση λύσεων. Ας αναφέρουμε μερικά από τα πραγματικά αίτια:1. Μειωμένα επιτόκια από την Τράπεζα της Ελλάδας στα αποθεματικά των ταμείων. Τα ασφαλιστικά ταμεία υποχρεώνονται να καταθέτουν - δεσμεύουν τα διαθέσιμά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας, με επιτόκια που όριζε κάθε φορά η νομισματική επιτροπή. Από το 1954 έως το 1974 τα διαθέσιμα των ταμείων δεσμεύονται υποχρεωτικά με το εξευτελιστικό επιτόκιο 4%, όταν το επιτόκιο καταθέσεων ταμιευτηρίων και εμπορικών τραπεζών ήταν 5-7%. Για 40 χρόνια (1951-1991) το επιτόκιο υπολείπεται του πληθωρισμού κατά μέσο όρο 2,12% (ως το 1983). 2. Καταλήστευση των ταμείων από τις τράπεζες στις συναλλαγές τους. Οι τράπεζες παρακρατούσαν και εκμεταλλεύονταν άτοκα τουλάχιστον για τρεις μήνες, 50 δις το μήνα από τα ένσημα που διαθέτουν. Η ετήσια απώλεια του ΙΚΑ από αυτό το μηχανισμό είναι 15 δις. Αργότερα δέχτηκαν την καταβολή τόκου 18%. 3. Αξιοποίηση των αποθεματικών των ταμείων για τη στήριξη της επιχειρηματικής τραπεζικής δραστηριότητας.Το 1976 τα ταμεία υποχρεώθηκαν στην αγορά μετοχών της Εμπορικής Τράπεζας για να καλυφθούν τα ελλείμματά της οι οποίες μετά την αγορά τους υποτιμήθηκαν. Αν προσθέσουμε και τις μεγάλες απώλειες των Ταμείων από το νόμιμο «παιχνίδι» τους στη Σοφοκλέους, την εποχή του μπουμ σε αυτήν, καταλαβαίνουμε που πήγαν τα αποθεματικά. 4. Νόμιμη και παράνομη εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών.Εισφοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων σε ύψος 10 δις το χρόνο προβλέπονται για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ενώ η εισφοροδιαφυγή από τη μη κανονική ασφάλιση των εργαζομένων φτάνει σε 200δις το χρόνο, και αφορά χιλιάδες εργαζομένων με μερική απασχόληση,. Φτάνουν δε σε σημείο να βαφτίζουν χιλιάδες εργαζόμενους "μαθητευόμενους", για να μη δικαιούνται ασφάλιση.
5. Η αύξηση της ανεργίας. Το σύστημα είναι ανταποδοτικό. Όταν δεν εισέρχονται νέοι εργαζόμενοι, τότε θα παρουσιαστούν δυσλειτουργίες.
Σαφώς και υπάρχουν αγκυλώσεις και δυσλειτουργίες που οφείλονται και στις παράνομες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και σε άλλες παροχές, όμως είναι παρανυχίδα στα τεράστια ελλείμματα που δημιουργήθηκαν από τα παραπάνω αίτια. Και όλα τούτα και οι αίτιοί τους θα πρέπει να πληρώσουν για την επίλυσή τους.
Εδώ και πολλά χρόνια στην επικαιρότητα έρχεται με μεγάλη συχνότητα το ασφαλιστικό, οι προοπτικές του, οι προτάσεις και οι διενέξεις για την επίλυσή του. Λιγότερες είναι οι αναφορές στα αίτια που οδήγησαν αλλά και συνεχίζουν να οδηγούν στην κατάρρευση το όλο σύστημα. Για τις νεοδεξιές αντιλήψεις και για τα «παπαγαλάκια τους» φταίνε οι αλόγιστες σπατάλες για τις κοινωνικές παροχές, τα μικρά όρια συνταξιοδότησης και οι υπέρογκες συντάξεις (!!). Για τους εργαζόμενους άλλες είναι οι αιτίες, μα ελάχιστοι ασχολούνται με αυτές. Και λιγότεροι, τις λαμβάνουν υπόψη τους στην αναζήτηση λύσεων. Ας αναφέρουμε μερικά από τα πραγματικά αίτια:1. Μειωμένα επιτόκια από την Τράπεζα της Ελλάδας στα αποθεματικά των ταμείων. Τα ασφαλιστικά ταμεία υποχρεώνονται να καταθέτουν - δεσμεύουν τα διαθέσιμά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας, με επιτόκια που όριζε κάθε φορά η νομισματική επιτροπή. Από το 1954 έως το 1974 τα διαθέσιμα των ταμείων δεσμεύονται υποχρεωτικά με το εξευτελιστικό επιτόκιο 4%, όταν το επιτόκιο καταθέσεων ταμιευτηρίων και εμπορικών τραπεζών ήταν 5-7%. Για 40 χρόνια (1951-1991) το επιτόκιο υπολείπεται του πληθωρισμού κατά μέσο όρο 2,12% (ως το 1983). 2. Καταλήστευση των ταμείων από τις τράπεζες στις συναλλαγές τους. Οι τράπεζες παρακρατούσαν και εκμεταλλεύονταν άτοκα τουλάχιστον για τρεις μήνες, 50 δις το μήνα από τα ένσημα που διαθέτουν. Η ετήσια απώλεια του ΙΚΑ από αυτό το μηχανισμό είναι 15 δις. Αργότερα δέχτηκαν την καταβολή τόκου 18%. 3. Αξιοποίηση των αποθεματικών των ταμείων για τη στήριξη της επιχειρηματικής τραπεζικής δραστηριότητας.Το 1976 τα ταμεία υποχρεώθηκαν στην αγορά μετοχών της Εμπορικής Τράπεζας για να καλυφθούν τα ελλείμματά της οι οποίες μετά την αγορά τους υποτιμήθηκαν. Αν προσθέσουμε και τις μεγάλες απώλειες των Ταμείων από το νόμιμο «παιχνίδι» τους στη Σοφοκλέους, την εποχή του μπουμ σε αυτήν, καταλαβαίνουμε που πήγαν τα αποθεματικά. 4. Νόμιμη και παράνομη εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών.Εισφοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων σε ύψος 10 δις το χρόνο προβλέπονται για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ενώ η εισφοροδιαφυγή από τη μη κανονική ασφάλιση των εργαζομένων φτάνει σε 200δις το χρόνο, και αφορά χιλιάδες εργαζομένων με μερική απασχόληση,. Φτάνουν δε σε σημείο να βαφτίζουν χιλιάδες εργαζόμενους "μαθητευόμενους", για να μη δικαιούνται ασφάλιση.
5. Η αύξηση της ανεργίας. Το σύστημα είναι ανταποδοτικό. Όταν δεν εισέρχονται νέοι εργαζόμενοι, τότε θα παρουσιαστούν δυσλειτουργίες.
Σαφώς και υπάρχουν αγκυλώσεις και δυσλειτουργίες που οφείλονται και στις παράνομες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και σε άλλες παροχές, όμως είναι παρανυχίδα στα τεράστια ελλείμματα που δημιουργήθηκαν από τα παραπάνω αίτια. Και όλα τούτα και οι αίτιοί τους θα πρέπει να πληρώσουν για την επίλυσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου