ΕΥΧΕΣ... ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Πολλές ευχές για ΥΓΕΙΑ, και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ σε όλους τους

αναγνώστες του Ηλεκτρονικού μου Ημερολογίου.

Α!!! υπάρχει και δωράκι......αναζητήστε το εδώ: http://keimena1.blogspot.com/2007/12/blog-post.html

18 Δεκέμβρη: Παγκόσμια ημέρα μεταναστών

ΟΜΑΔΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ: παγκόσμια ημέρα για τους μετανάστες,Δε γιορτάζουμε, αγωνιζόμαστε!

Η κατάσταση για μας τους μετανάστες δεν έχει αλλάξει καθόλου από τα πρώτα μας χρόνια στην Ελλάδα. Η καθυστέρηση έκδοσης αδειών παραμονής, δηλαδή η ομηρία μας, είναι και θα μείνει το μεγαλύτερό μας πρόβλημα. Δεν μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι και ίσοι αν δεν έχουμε ούτε τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα. Ζητάμε άδειες παραμονής για όλους, χωρίς προϋπόθεση τα ένσημα και τα παράβολα. Τα τελευταία χρόνια η χορήγηση ασύλου στους πολιτικούς πρόσφυγες στην Ελλάδα έχει γινει πολυτελεια, το ποσοστό αποδοχής των αιτήσεων ασύλου δεν ξεπερνά το 0,2%! (πολιτικό άσυλο και ανθρωπιστικό καθεστώς). Ζητάμε άσυλο τώρα για όλους τους πρόσφυγες.Ένας ακήρυχτος πόλεμος στα ευρωπαϊκά σύνορα

• Το 2007 πάνω από 180 μετανάστες και πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους στα νερά του Aιγαίου μέσα στο 2007, δέκα φορές περισσότεροι από το 2006, όπου τα θύματα ήταν μόλις 19. Συνολικά στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2007 έχασαν τη ζωή τους πάνω από 1500 άνθρωποι!

• Αυτοί οι θάνατοι δεν είναι ατυχήματα, είναι δολοφονίες. Στην 50η επέτειο από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (25/3/ 2007) τέθηκε ως βασικός στόχος ο «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα και την παράνομη μετανάστευση». Στις 27/3 στα εγκαίνια της FRONTEX, της νέας ευρωπαϊκής υπηρεσίας για την ασφάλεια των συνόρων, ανακοινώθηκε η δημιουργία βίζας με βιομετρικά χαρακτηριστικά για τον έλεγχο των ξένων εργατών και η λειτουργία ευρωπαϊκού συστήματος επίτηρησης για την παρακολούθηση των συνόρων μέσω δορυφόρων και ραντάρ. Αυτή τη στιγμή η FRONTEX διαθέτει 21 αεροπλάνα, 27 ελικόπτερα και 116 πλοία.

• Τον Σεπτέμβρη του 2007 η Επιτροπή Ατομικών Ελευθεριών του Ευρωκοινοβουλίου παρουσιάσε μια κοινοτική οδηγία που προβλέπει φυλάκιση των μεταναστών χωρίς χαρτιά (με σκοπό την έκδοση) για διάστημα έως 18 μηνών και την επιβολή πενταετούς απαγόρευσης επιστροφής σε ευρωπαϊκό έδαφος.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ...ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ Ε.Κ.Η

Ο μόνος δρόμος αντίδρασης και αντίστασης των εργαζομένων στις προθέσεις της Κυβέρνησης της ΝΔ για κατεδάφιση της δημόσιας ασφάλισης είναι η συμμετοχή στην ΑΠΕΡΓΙΑ την ΤΕΤΑΡΤΗ 12 του ΔΕΚΕΜΒΡΗ.

Η πραγματική μεταρρύθμιση, η λύση και εγγύηση των συντάξεων δεν βρίσκεται στο μονόδρομο της νεοφιλελεύθερης σκέψης, των συντηρητικών ελίτ, διαχειριστικών – εκσυγχρονιστικών ελίτ, για μετατροπή του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος σε ένα ιδιωτικοποιημένο κεφαλαιοποιητικό σύστημα.

Οι συντάξεις δεν κινδυνεύουν από τα κοινωνικοασφαλιστικά αλλά από τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα και υπονομεύονται από την αποδόμηση, την αποδυνάμωση της κοινωνικής ασφάλισης. Το συνδικαλιστικό κίνημα θεωρεί αναγκαίο τη διεκδίκηση σήμερα μιας στρατηγικής, εναλλακτικής πολιτικής (πέρα από τις συγκυριακές σκοπιμότητες που υπαγορεύουν οι τραπεζικές και χρηματιστηριακές αγορές) σε ευρωπαϊκό επίπεδο:
1. Οικοδόμηση Κοινωνικής Ατζέντας για την Ευρώπη με κριτήριο και υποχρέωση όλων των Κρατών να εξασφαλίζουν – ανεξάρτητα – από τη μορφή του ασφαλιστικού συστήματος – ένα γενικό ποσοστό αναπλήρωσης στο 80% του μισθού των εργαζομένων μεσαίου εισοδήματος.
2. Να κατοχυρωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο το δικαίωμα διατήρησης των κοινωνικοασφαλιστικών, αναδιανεμητικών συστημάτων (αφού ήδη η αμφισβήτηση στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων είναι υπαρκτή με πρόσχημα τα όρια γυναικών).
Σε εθνικό επίπεδο :
1. Αλλαγή της μακροοικονομικής πολιτικής που καθηλώνει την απασχόληση για λόγους νομισματικής πολιτικής.
2. Άμεσο σχέδιο αύξησης των μισθών και μείωσης των εισοδηματικών ανισοτήτων.
3. Νέο πλαίσιο αξιοποίησης των αποθεματικών με διαφάνεια και ασφαλή επενδυτική τοποθέτηση.
Το μέλλον των συντάξεων είναι δυσοίωνο με τις νεοφιλελεύθερες συνταγές, είναι εγγυημένο με τις αναδιανεμητικές πολιτικές, ελπιδοφόρο με την ενίσχυση και υποστήριξη της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Στο Ηράκλειο η συγκέντρωση διοργανώνεται από το ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗς ΑΔΕΔΥ και το Ε.Κ.Η στις 10πμ στο Εργατικό Κέντρο.

Αντίσταση στην Κλιματική Αλλαγή

(Στο Ηράκλειο η συγκέντρωση θα γίνει το ΣΑΒΒΑΤΟ 1 το μεσημέρι στα ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ)

Το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας και όλο τον κόσμο, κοινωνικές παρεμβάσεις με στόχο να ληφθούν μέτρα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο για την ανατροπή των δεδομένων που δημιουργούν την κλιματική αλλαγή, η οποία απειλεί το μέλλον του πλανήτη με αφορμή την Παγκόσμια Σύνοδο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή που συνέρχεται στο διάστημα 3 έως 14 Δεκεμβρίου 2007 στο Μπαλί.
Στο Ηράκλειο, περιβαλλοντικές κινήσεις και κινήματα πόλης, συνδικάτα, φορείς, πρωτοβουλίες εκπαιδευτικών, φοιτητών και μαθητών μαζί με ενεργούς πολίτες ετοιμάζονται για ένα ΚΟΙΝΟ, ΜΑΖΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ στις 8 Δεκέμβρη και ώρα 1μ.μ.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σοβαρή οικολογική κρίση, που στη χώρα μας γίνεται αντιληπτή με δραματικό τρόπο. Οι υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι, οι φετινές πυρκαγιές που καταστρέψανε 3.000.000 στρέμματα δασικού, αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας, η ξηρασία, οι πλημμύρες και οι κατολισθήσεις από τη διάβρωση των εδαφών, το πρόβλημα της επάρκειας και της ποιότητας του νερού, η μόλυνση της ατμόσφαιρας, όλα αυτά τα φαινόμενα συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και αποτελούν σήματα κινδύνου για το μέλλον της χώρας μας και του πλανήτη. Ειδικά η Κρήτη είναι από τα πρώτα θύματα της κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο, καθώς κινδυνεύει άμεσα από την μείωση των βροχοπτώσεων, από την ερημοποίηση και από την άνοδο της θερμοκρασίας.
Για την κλιματική αλλαγή ευθύνονται αυτοί που προωθούν και επιβάλλουν το κυρίαρχο οικονομικό και κοινωνικό σύστημα. Το ενεργειακό πρότυπο που στηρίζεται σε ρυπογόνα καύσιμα και η ενεργειακή σπατάλη, η διαρκής επέκταση των μεταφορικών δικτύων και η κυριαρχία του ΙΧ αυτοκινήτου στη μετακίνηση, η βιομηχανική ανάπτυξη χωρίς περιβαλλοντικούς περιορισμούς, η συνεχώς διογκούμενη αστικοποίηση, η καταστροφή της φύσης, η αποψίλωση των δασών και η συρρίκνωση του αστικού και περιαστικού πράσινου, αποτελούν τις βασικές αιτίες της κλιματικής αλλαγής.
Πρέπει σήμερα επιτέλους να βάλουμε τον πλανήτη και τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη των εταιριών πετρελαίου, των ρυπογόνων βιομηχανικών και των εταιριών παραγωγής και εμπορίας του ΙΧ αυτοκινήτου. Πρέπει οι πολίτες των αναπτυγμένων χωρών του κόσμου να αμφισβητήσουν τα κυρίαρχα καταναλωτικά πρότυπα και ν’ αλλάξουν τις επιζήμιες για το περιβάλλον και το κλίμα καταναλωτικές τους συνήθειες.
Η χώρα μας πρωτοπορεί σε αρνητικούς περιβαλλοντικούς δείκτες. Με πρωταγωνιστή τη ΔΕΗ, δεν εφαρμόζει ούτε τις, έτσι κι αλλιώς ανεπαρκείς, δεσμεύσεις του πρωτοκόλλου του Κιότο για τον περιορισμό των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα που ενοχοποιούνται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή. Το σημερινό ενεργειακό πρότυπο, που στηρίζεται μονόπλευρα στα ορυκτά καύσιμα, είναι ήδη εξαιρετικά ρυπογόνο. Το ΙΧ αυτοκίνητο εξακολουθεί να κυριαρχεί στις μετακινήσεις, ενώ τα μέσα μεταφοράς παραμένουν ακριβά και δυσλειτουργικά. Είναι αισιόδοξο το γεγονός ότι προωθούνται έστω και δειλά οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας όμως τα περισσότερα αιολικά πάρκα σήμερα χωροθετούνται με μοναδικό κριτήριο το επιχειρηματικό κέρδος και όχι τις ανοχές των τοπικών οικοσυστημάτων.
Ενώ η επάρκεια και η ποιότητα του νερού απειλείται από το εξαντλητικό γεωργικό πρότυπο, τη σπατάλη, τις διαρροές των δικτύων (πάνω από 50% στο Ηράκλειο), και τις χιλιάδες παράνομες γεωτρήσεις κι ενώ το πρόβλημα επιδεινώνεται με την κλιματική αλλαγή, η αντιμετώπισή του γίνεται σπασμωδικά με επικίνδυνα, καταστροφικά και άστοχα μεγάλα έργα όπως το φράγμα στον Αποσελέμη, η εκτροπή των νερών του Οροπεδίου Λασιθίου, το φράγμα των Ποταμών στο Ρέθυμνο, η εκτροπή του Πλατύ ποταμού κ.ά.
Τα δάση, τα φυσικά οικοσυστήματα, το πράσινο, οι ελεύθεροι χώροι, οι παραλίες μένουν απροστάτευτα και παραδίδονται σε κάθε είδους νόμιμες ή παράνομες κερδοσκοπικές δραστηριότητες με αποτέλεσμα την υποβάθμισή και την καταστροφή τους. Οι προστατευόμενες περιοχές του νησιού μας γίνονται εύκολη λεία στα χέρια «μεγαλοεπενδυτών» που επιδοτούνται για να τις γεμίσουν με χιλιάδες βίλες και γήπεδα γκολφ.
Μπορούμε να επιβάλλουμε σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής αν ενώσουμε τις δυνάμεις και τη φωνή μας. Υπάρχει ελπίδα.
Όλοι οι ενεργοί πολίτες και τα κινήματα που δίνουμε αγώνες για το περιβάλλον στη γειτονιά και τον δήμο μας, συναντιόμαστε μαζί με τους εργαζόμενους, τους φοιτητές και τους μαθητές, με τα συνδικάτα, τους κοινωνικούς φορείς, τις κινήσεις πολιτών και κάθε ενεργό πολίτη, για να σταματήσουμε τη νεοφιλελεύθερη κούρσα της ανάπτυξης που συμβάλλει την κλιματική αλλαγή και οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη.
Είμαστε όλοι, φορείς και άτομα, που συμφωνούμε στις παραπάνω διαπιστώσεις, συνδιοργανωτές μιας πολύχρωμης συγκέντρωσης - διαδήλωσης στα Λιοντάρια του Ηρακλείου, στις 8 Δεκέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά της Κλιματικής Αλλαγής και διεκδικούμε για μας και τις επόμενες γενιές:
• Να ληφθούν μέτρα εξοικονόμησης της ενέργειας στην κατανάλωση. Να εφαρμοστούν οι αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και οικολογικής δόμησης των κτιρίων. Να υποστηριχτούν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας με σεβασμό στα τοπικά οικοσυστήματα. Η Κρήτη μπορεί και πρέπει να καλύψει το 100% των ενεργειακών αναγκών της με Ανανεώσιμες Πηγές.
• Να απορριφθεί κατηγορηματικά κάθε ιδέα χρήσης της πυρηνικής ενέργειας, η οποία προωθείται από ορισμένες κυβερνήσεις ως εναλλακτική μορφή στο σημερινό κυρίαρχο ενεργειακό πρότυπο. Καθολική απαγόρευση παραγωγής, εγκατάστασης, αποθήκευσης πυρηνικών, χημικών και βιολογικών όπλων.
• Να ληφθούν άμεσα αντιρρυπαντικά μέτρα στη βιομηχανία και τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, να εφαρμοστούν αυστηροί περιβαλλοντικοί όροι και να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί ελέγχου για να περιοριστεί η μόλυνση του νερού και του αέρα.
• Να περιοριστεί στο ελάχιστο η χρήση του ΙΧ αυτοκινήτου με την δραστική ενίσχυση των δημοσίων μέσων μεταφοράς και του ποδήλατου. Δημιουργία χώρων στάθμευσης μακριά από τα κέντρα των πόλεων κοντά στους συγκοινωνιακούς κόμβους.
• Να εφαρμοστεί σύγχρονη διαχείριση απορριμμάτων με πολιτικές μείωσης, διαρκή ενημέρωση, αμφισβήτηση του καταναλωτικού πρότυπου που παράγει διαρκώς σκουπίδια και συμμετοχή των πολιτών για ανακύκλωση στην πηγή. Να κλείσουν οριστικά και να αποκατασταθούν οι ΧΥΤΑ και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο κατασκευής εργοστασίου καύσης στην Κρήτη.
• Να γίνει ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων, που αποτελούν δημόσιο αγαθό με απλά συστήματα εμπλουτισμού και προστασίας του υδροφόρου ορίζοντα. Να καταπολεμηθούν οι διαρροές των δικτύων στις πόλεις και η σπατάλη και να εξασφαλιστεί καθαρό πόσιμο νερό για όλους. Να σταματήσουν τα φαραωνικά έργα με τις εκτροπές και τα μεγάλα φράγματα.
• Να μη γίνει καμία οικοπεδοποίηση των καμένων δασικών εκτάσεων. Να μη γίνει αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος. Να καταργηθούν οι δασοκτόνοι νόμοι. Να διατηρηθούν και να πολλαπλασιαστούν οι ελεύθεροι και πράσινοι χώροι. Να προστατευτούν αποτελεσματικά με φορείς διαχείρισης και ενημέρωση οι προστατευόμενες περιοχές και να αξιοποιηθούν προς όφελος των τοπικών κοινωνιών χωρίς να καταστρέφονται με γήπεδα γκολφ και πολυτελή ξενοδοχεία.
• Να στηριχτεί ουσιαστικά η γεωργία χωρίς χημικά φυτοφάρμακα λιπάσματα και να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί ελέγχου της ποιότητας και της ασφάλειας των τροφίμων. Η Κρήτη μπορεί να περάσει σε μια καθολική εφαρμογή των πρακτικών της βιολογικής γεωργίας. Να ενεργοποιηθούν οι έλεγχοι για τον εντοπισμό και τον αποκλεισμό των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (μεταλλαγμένα) από την γεωργία και την διατροφή μας.

"Πολιτική" και Οργάνωση

«Μετά από μια πολιτική νίκη, η επιστροφή και απόδοση προτεραιότητας στα οργανωτικά είναι λάθος. Λάθος που έχει την εξήγησή του. Στη δίμηνη εσωτερική αντιπαράθεση στο ΠΑΣΟΚ, συστρατεύτηκαν με τον Γ.Παπανδρέου δυνάμεις μέχρι τότε αδρανείς, που επιστρέψανε ήδη στις 12 Νοεμβρίου στις εργασίες τους διότι δεν θέλησαν να υποβιβάσουν τα προβλήματα της χώρας σε μικροπολιτικά σχόλια και σε άνευ ουσίας μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. Οι δυνάμεις αυτές δεν ενδιαφέρονται σήμερα, ούτε ανακατεύονται στα οργανωτικά του ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, οι δυνάμεις που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ σε ήττα στις 16 Σεπτεμβρίου, που δεν διαθέτουν πολιτική σκέψη, πείρα και ένστικτο, επανέρχονται στις θέσεις τους που τρεμάμενες και φοβισμένες εγκατέλειψαν το ίδιο βράδυ της εκλογικής ήττας του ΠΑΣΟΚ, όταν με αγωνία καλούσαν τον Γ.Παπανδρέου να εγκαταλείψει το καράβι ακυβέρνητο πριν τους πάρουν τα σκάγια των γεγονότων.» Τα παραπάνω είναι απόσπασμα από ένα άρθρο του ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ, συμβούλου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου. Κάθε καλόπιστος αναγνώστης δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει με τα παραπάνω. ΚΑΝΕΝΑΝ δεν ενδιαφέρει η οργανωτική διάρθρωση του ΠΑΣΟΚ, παρά μόνο αυτούς που στόχο έχουν τις καρέκλες και την δοτή εξουσία!! Όμως ΟΛΟΥΣ τους ενδιαφέρει η Πολιτική με «Π» κεφαλαίο που εφαρμόζει το κίνημα. Και όταν λέω εφαρμόζει εννοώ την αντιπολιτευτική στρατηγική, και τις πολιτικές του προτάσεις που αυτό κάνει κοινωνό των εργαζομένων. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: μετά τις 11 του Νοέμβρη 5 είναι τα βασικά θέματα που απασχολούν την ελληνική Κοινωνία:
Το ασφαλιστικό
Η ακρίβεια
Ο εκλογικός Νόμος
Το ξεπούλημα της Ολυμπιακής
Οι ανεξάρτητες αρχές
Για όλα τα παραπάνω από το ΠΑΣΟΚ υπάρχουν οι δηλώσεις του Προέδρου, κάποιες δηλώσεις Κοινοβουλευτικών παραγόντων του κινήματος, του εκπροσώπου τύπου και των υπευθύνων των αντίστοιχων τομέων. Δεν μπαίνω καν στην ουσία των δηλώσεων αν είναι σύγχρονες, αν απαντούν στα αιτήματα της Κοινωνίας και των εργαζόμενων που θίγονται. Εκείνο που επισημαίνω και αναρωτιέμαι αν κάποιοι το έχουν σημειώσει είναι αν οι παραπάνω έστω και μισερές θέσεις περνάνε στο λαό και τη λαϊκή βάση του κινήματος. Η απάντηση είναι ΟΧΙ!!! Εκείνο που περνά στην Κοινωνία πάλι και πάλι, είναι ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ; Τίποτα από τα παραπάνω δεν καταλήγει, δεν ζυμώνεται στο λαό μας , δεν γίνεται βάση για διάλογο και παραγωγή πολιτικής δράσης. Κι εδώ η ευθύνη είναι της ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ. Η οποία ή λουφάζει αναμένοντας νέους ευνοϊκούς συσχετισμούς ή ασχολείται με τη δουλειά που γνωρίζει καλύτερα: Την οργάνωση μηχανισμών για την αναπαραγωγή της «καρέκλας». Άρα για να παράγεις Πολιτική και να μπορέσεις τούτη την Πολιτική να την κάνεις ένα ζωντανό υλικό που θα μπολιαστεί από τη λαϊκή βάση , χρειάζεσαι μιαν οργάνωση ζωντανή και απαλλαγμένη από τα θανάσιμα λάθη του παρελθόντος: μηχανισμούς, λαγνεία της καρέκλας, απολίτικη στάση.

ΠΡΟΣΩΠΑ

(Η νέα ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, παραλαμβάνει από την παλαιά!!!)

Πρόσωπα παλιά και νέα στο πολιτικό παζάρι και πάλι. Το ΠΑΣΟΚ, ή μάλλον ο Πρόεδρός του, ανακοίνωσε τη "νέα" ομάδα που θα οδηγήσει το κίνημα στο Συνέδριό του. Γκρίνιες, αστειάκια, απαισιοδοξία από τους πολλούς, αναμονή για δείγματα γραφής από λίγους. Κι εγώ δεν ενθουσιάστηκα από τα λίγα ονόματα που γνωρίζω: Άνθρωποι των μηχανισμών για πολλά χρόνια. Άνθρωποι που πάνε όπου φυσάει ο άνεμος. Άνθρωποι που δεν έχουν πει, δεν έχουν γράψει ποτέ τους ούτε μια ολοκληρωμένη πρόταση, που δεν έχουν σταθεί σε κανένα ακροατήριο να στηρίξουν μια πορεία ζωής, ανασύρθηκαν από το τίποτα που υπηρετούσαν, αναβαπτίστηκαν και κλήθηκαν να υλοποιήσουν την "πορεία προς τα αριστερά", την "ανατροπή", τη νέα πορεία. Βέβαια κάθε επιλογή θα άφηνε απέξω άλλους ικανούς ή και ικανότερους. Η ζωή θα δείξει κατά πόσο θα επιτύχουν. Κι όμως η παγωμάρα στο κομματικό και κοινωνικό ακροατήριο, είνια πιστεύω ενδεικτική της δυσκολίας που θα έχουν ώστε να επιτύχουν. Για όλους εμάς που ποτέ ΔΕΝ ζητήσαμε οφίτσια και διορισμένες θέσεις . Που κουμπωνόμαστε απέναντι σε κάθε εξουσία, όλα τούτα μόνο πίκρα προσφέρουν. Ας ευχηθούμε να κάνουμε λάθος!!!

Όταν έρθει η δική σου σειρά

«Οι μαϊμούδες, ακόμη κι αυτές, δεν αντέχουν τις "μισθολογικές" ανισότητες. Θέλουν ίση αμοιβή για ίση εργασία. Μόλις νιώσουν αδικημένες, παύουν κάθε συνεργασία, κάνουν απεργία. Το έδειξε πείραμα που έκανε ο ζωολόγος Φρανς ντε Βάαλ, καθηγητής στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο Εμορι.Στο πείραμα, οι μαϊμούδες εξοργίζονταν όταν έβλεπαν αυτές που ιδροκοπούσαν για να κάνουν διάφορα κόλπα να παίρνουν για ανταμοιβή μερικά κομματάκια αγγούρι, ενώ άλλες που δεν έκαναν απολύτως τίποτα έπαιρναν σταφίδες. Οι μαϊμούδες αποστρέφονται τις ανισότητες. Και δείχνουν αλληλεγγύη, όταν κάποιες από αυτές αδικούνται (...).Ένα μήνυμα προς τους απεργούς μηχανοδηγούς είχε τοιχοκολλήσει πριν από δύο χρόνια, χριστουγεννιάτικα, οργισμένος επιβάτης σε μια σήραγγα του μετρό της Νέας Υόρκης: "Αγαπητά καθάρματα, αν ήμουν αφεντικό σας, θα παίρνατε όλοι πόδι. Και θα έβαζα στη θέση σας μηχανές. Ενα τσούρμο εκπαιδευμένες μαϊμούδες θα έκαναν τη δουλειά καλύτερα από εσάς. Και θα έδειχναν και περισσότερη ευγνωμοσύνη. Καταλαβαίνετε πόσο αλλόκοτα είναι τα αιτήματά σας; Σύνταξη στα 55; Αστειεύεστε; Κάντε μας τη χάρη και μην ξαναγυρίσετε στη δουλειά!".Όμως ακόμη και οι μαϊμούδες δείχνουν αλληλεγγύη. Ίσως κάποτε να τη χρειαστεί και στη δική του δουλειά ο οργισμένος επιβάτης, όταν έρθει η δική του σειρά».

(ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ - «ΝΕΑ»)

Στην λιτότητα και τον αυταρχισμό η μόνη απάντηση: ΑΓΩΝΑΣ

Η κρυφή αντζέντα της ΝΔ, αποκαλύφθηκε: Φόροι, λιτότητα, επίθεση στα ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή επιχορηγούνται οι Τραπεζίτες και οι έχοντες (βλέπε ρύθμιση για ταμείο της Alfabank, ενιαίος Φόρος για ακίνητη περιουσία).

Στην Υγεία το ξεπούλημα στους ιδιώτες συνεχίζεται, οι ελλείψεις σε προσωπικό διογκώνονται.

Στην Παιδεία τα κενά στα σχολεία συνεχίζουν να είναι εκατοντάδες μόνο στο Νομό μας και χιλιάδες ώρες χάνονται καθημερινά.

Η μόνη απάντηση σε τούτη την λαίλαπα, είναι η ΑΠΕΡΓΙΑ.

• Στις 26 του Νοέμβρη 2007 ξεκινούν οι εκπαιδευτικοί με 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ


• Στις 12 του Δεκέμβρη 2007 η μεγάλη Πανεργατική πανελλαδική απεργία της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ.

Η θέση όλων μας είναι κοντά στα συνδικάτα και στους δρόμους του αγώνα.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ

Μια όμορφη αφίσα από την ΠΑΣΠ

Στο Ηράκλειο η συγκέντρωση θα γίνει στην Πλατεία Ελευθερίας στις 6μμ. Στην συγκέντρωση καλούν: Οι φοιτητικοί σύλλογοι της πόλης, το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, η ΕΛΜΕ, ο Σύλλογος "Δομίνικος Θεοτοκόπουλος" και άλλοι... ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΝΕΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Μία ομάδα επιστημόνων, έκλεισε πέντε πιθήκους σ' ένα κλουβί.Μέσα στο κλουβί έβαλαν μερικές μπανάνες.Κάθε φορά που ένας πίθηκος πλησίαζε τις μπανάνες, οι επιστήμονες κατάβρεχαν τους υπόλοιπους πιθήκους με παγωμένο νερό.Μετά από λίγο, κάθε φορά που ένας πίθηκος πήγαινε προς τις μπανάνες, οι υπόλοιποι πίθηκοι ορμούσαν και τον ξυλοκοπούσαν.Σε σύντομο χρονικό διάστημα, κανένας πίθηκος δεν πλησίαζε πια τις μπανάνες, παρά τον έντονο πειρασμό.Τότε, οι επιστήμονες αποφάσισαν να αντικαταστήσουν τον ένα πίθηκο.Ο νεοφερμένος πίθηκος είχε να αντιμετωπίσει το ξυλοδαρμό των υπολοίπων, κάθε φορά που επιχειρούσε να ακουμπήσει έστω τις μπανάνες.Έτσι, σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν τις πλησίαζε, παρ' ότι δεν ήξερε γιατί...Στη συνέχεια, αντικαταστάθηκε και δεύτερος πίθηκος. Συνέβη το ίδιο. Με τον πρώτο νεοφερμένο πίθηκο, να συμμετέχει στον ξυλοδαρμό του δεύτερου.Άλλαξε και ο τρίτος και ο τέταρτος και ο πέμπτος πίθηκος. Η ιστορία επαναλαμβανόταν κάθε φορά.Αυτό που είχε απομείνει, ήταν μια ομάδα πέντε πιθήκων, που παρ' ότι κανείς απ' αυτούς δεν είχε δεχθεί ποτέ παγωμένο νερό, συνέχισε να ξυλοκοπά όποιον πίθηκο προσπαθούσε να φάει τις μπανάνες.Αν μπορούσε κάποιος να ρωτήσει έναν απ' αυτούς τους πιθήκους, γιατί ξυλοφορτώνει όποιον προσπαθεί να πιάσει τις μπανάνες, τότε ο κάθε πίθηκος θα απαντούσε:«Δεν ξέρω. Έτσι γίνονται τα πράγματα εδώ»

Αυτό προσπαθούν να μας περάσουν εδώ και τόσα χρόνια όλοι αυτοί που το επάγγελμα τους είναι «Πασοκ».Όλοι αυτοί που αγνοούν τα βασικά της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, ή τα χρησιμοποιούν σαν καλό δόλωμα απέναντι στον λαό για την υφαρπαγή της ψήφου του.Όλοι αυτοί που την δική τους αγκύλωση σε οράματα και ιδέες την περιχαρακώνουν πίσω από εκφράσεις και φράσεις κλισέ των κατ’ επάγγελμα επαναστατών όπως «ας μην είμαστε ρομαντικοί», «δεν έχουμε την ψευδαίσθηση πως θα αλλάξουμε τον κόσμο» κτλ.Αυτοί που νομίζουν πως κάθε αγώνας για το δίκιο είναι ήττα, γιατί δεν γνώρισαν ποτέ έστω και την γοητεία αυτού του αγώνα.Μα Τώρα μιλάμε εμείς!Εμείς που δεν χαρακτηρίζουμε ούτε «ρομαντικό», ούτε «ιδεολόγο» αυτόν που μέσα από την συμμετοχή του στα κοινά θέλει να αλλάξει την κοινωνία του, το έθνος του, τον κόσμο όλο. Γιατί αυτό είναι Σοσιαλισμός.Και ο στόχος είναι πάντοτε αυτός που καθορίζει τις πρακτικές και τον τρόπο .Εμείς που πιστεύουμε πως το να χτίζεις ένα μέλλον έτσι ώστε να μπορείς να το ατενίζεις με αισιοδοξία είναι δουλειά που γίνεται στο παρόν- στο τώρα, και το παρελθόν πρέπει απλά να αποτελεί εμπειρία και γνώση. Αυτό είναι Ριζοσπαστικό.Εμείς που είμαστε νέοι και δεν καμωνόμαστε πως τάχα αντιλαμβανόμαστε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους, χρησιμοποιώντας τους απλά ως κομπάρσους στην όποια μας εκδήλωση. Αυτό είναι το κατ’ ουσία Προοδευτικό.Που το καινούριο, το αλλιώτικο το σύγχρονο είναι η καθημερινή μας πρακτική και στάση, δεν είναι πρόσχημα δεν είναι κατά δήλωση Ριζοσπαστισμός.

Τώρα είναι η δική μας ώρα !

Η ώρα για το μεγάλο άλμα, σε μια κοινωνία μηχανισμών, μέσα σε ένα Κίνημα που όλοι όσοι βρίσκονται στις παρυφές του, απογοητευμένοι, κάθονται στον καναπέ τους.Δεν πρέπει να μένουμε απαθείς παγιδευμένοι ξανά , αλλά να δράσουμε, να δώσουμε το στίγμα μας για την επόμενη μέρα. Να σεβαστούμε το παρελθόν, αλλά το παρελθόν να παραμερίσει στο μέλλον που έρχεται.Γιατί το μέλλον έχει ήδη ξεκινήσει και δυστυχώς πολλοί κρύβονται για να μην το δουν.Το ΠΑΣΟΚ που θέλουμε είναι ένα Κίνημα με όλη τη δυναμική της λέξης. Ένας χώρος ζύμωσης και κατάθεσης ιδεών, τάσεων και ρευμάτων, προβληματισμού και πρωτοπόρου δράσης.Όχι ένα καθεστωτικό σύστημα, που επιδιώκει ως και τη φθορά του Προέδρου του για τα προσωπικά συμφέροντα και τα βίτσια των εραστών της οποιασδήποτε εξουσίας.Σήμερα, πριν και πάνω από όλα, οφείλουμε να παραταχτούμε στη μεγάλη εκλογική μάχη της 11ης Νοεμβρίου. Γιατί το αποτέλεσμα αυτής της μάχης θα μας δώσει το δικαίωμα να καθορίσουμε το μέλλον μας.Όλοι να σταθούμε στο πλευρό του Γεωργίου Παπανδρέου, στηρίζοντας τις πρωτοπόρες αποφάσεις του καθώς και προτείνοντάς του καινοτόμες ιδέες για το αύριο. Όλα από την ώρα που θα κλείσουν οι κάλπες.Μέχρι τότε στις επάλξεις μας, με πολιτικό πάθος και διάθεση για έναν αγώνα, σκληρό και δίκαιο.Για να υποστηρίξουμε αυτόν που εναντιώνεται στα οργανωμένα συμφέροντα.Για να σταματήσουμε κάθε διάθεση σφετερισμού, ενός κινήματος που θέλει και πρέπει να είναι Σοσιαλιστικό, Δημοκρατικό, Ριζοσπαστικό, Καινοτόμο, Προοδευτικό.

Πρωτοβουλία Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Στην ιστοσελίδα του Γιώργου Α. Παπανδρέου υπάρχει αναφορά στα δίκτυα αυτό-οργάνωσης και την χρησιμότητα των νέων τεχνολογιών και του διαδικτύου. Εδώ το πλήρες κείμενο και μια λίστα με ιστοσελίδες που στηρίζουν την όλη προσπάθεια:

http://www.papandreou.gr/papandreou/content/Document.aspx?d=-1&rd=0&f=1650&rf=-568018414&m=9759&rm=19114689&l=2

Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΑΣΟΚ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Είμαστε όλοι εδώ μετά από καιρό και αυτό από μόνο του είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Γιατί το ΠΑΣΟΚ, παρά τα όσα κατά καιρούς λέγονται μόνο όλοι μαζί μπορούμε να το πάμε ψηλά. Κι όταν λέω μαζί εννοώ ο καθένας με τις απόψεις και τα θέλω του , με σεβασμό όμως στις δημοκρατικές διαδικασίες και στα αποφασισμένα από κοινού.
Η πρώτη διαπίστωση που μπορεί κάποιος να κάνει μετά τις 16 του Σεπτέμβρη είναι ότι αν όλοι μας είχαμε δουλέψει με τον ίδιο τρόπο και προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ θα ήταν στην Κυβέρνηση. Πριν λίγες ημέρες ο συν. Σκανδαλίδης μάζεψε γύρω στους 1000 συντρόφους στις επαφές του. Χτες ο Βενιζέλος άλλες 2000, αύριο μεθαύριο ο Γ. Παπανδρέου άλλους τόσους ή περισσότερο. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο στην επίσκεψη του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στα εκλογικά κέντρα των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ για τις δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές υπήρχαν 150-200 άτομα στην συγκέντρωσή του. Τα συμπεράσματα δικά σας. Να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου λέγοντάς σας ότι δεν πιστεύω ότι κατέχω την απόλυτη αλήθεια, άρα τα λεγόμενά μου είναι η δική μου υποκειμενική αλήθεια, που ίσως μπορεί να συμπληρωθεί με κάποια άποψη δική σας. Δεν βλέπω σαν εχθρό κι αντίπαλο κανέναν από σας. Σας βλέπω ως συντρόφους με διαφορετικές ίσως απόψεις και προτιμήσεις αλλά που μπορούμε όταν λήξει τούτη η διαδικασία και πάλι μαζί να εργαστούμε.
Ας ξεκινήσουμε από τα αίτια της ήττας: κανείς δεν διαφωνεί ότι η ήττα έρχεται από το παρελθόν.
Ø Την κουβαλάμε μέσα μας από τη στιγμή που χάσαμε το δρόμο και την ψυχή μας κι διολισθήσαμε όσοι διολισθήσαμε στον κυβερνητισμό και στη νομή της εξουσίας.
Ø Όταν ξεχάσαμε ποιες κοινωνικές δυνάμεις εκπροσωπούσαμε κι αρχίσαμε να εξυπηρετούμε τα συμφέροντα της αγοράς, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Ø Όταν δημιουργήσαμε τους πρώτους ωρομίσθιους στην εκπαίδευση και τους εργαζόμενους του τετράωρου,
Ø Όταν οι σομόν σελίδες των εφημερίδων έγινα το ευαγγελιό μας ,
Ø Όταν η οργάνωσή μας ξέπεσε και από πολιτικός οργανισμός που παρήγαγε πολιτική, κατάντησε μηχανισμός εξυπηρέτησης προσωπικών στρατηγικών,
Ø Όταν τα οράματα για ΟΝΕ, μεγάλα έργα κλπ, δεν συνοδεύτηκαν από κοινωνική πολιτική και επένδυση στον άνθρωπο,
Ø Όταν τα νεοφιλελεύθερα προτάγματα έγιναν μονόδρομοι και λοιδορούνταν όσοι από μας μιλούσαμε για ανάπτυξη με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για αυτά που δεν κάναμε έγκαιρα και σωστά. Το σημαντικότερο ήταν και συνεχίζει πολλές φορές να είναι, ότι ξεχάσαμε να μιλάμε μεταξύ μας πολιτικά και είτε σκεπάζαμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί της εξουσίας, είτε προσωποποιούσαμε τα ζητήματα. Για όλα τα παραπάνω περίμενα να ακούσω από τους βαρώνους και τα πρωτοκλασάτα στελέχη κάποια κουβέντα αυτοκριτικής. Κάποια λόγια συγγνώμης και ελέγχου των πεπραγμένων.

Να είμαστε ειλικρινείς , μόνο ο Γιώργος Παπανδρέου με περίσσευμα ψυχής αποδέχτηκε τα λάθη και τις παραλείψεις τους. Κανένας μα κανένας άλλος κουβέντα. Λες και δεν συμμετείχαν επί σειρά ετών στον στενό πυρήνα της κομματικής εξουσίας, λες και προήλθαν από παρθενογέννηση. Όλο οι άλλοι φταίνε. Ο Πρόεδρος, τα μέλη, ο λαός, ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΙ. Αυτοί έρχονται σαν ΜΕΣΣΙΕΣ που θα φέρουν τη λύτρωση. Η ευθύνη βαραίνει όλους μας: Από το απλό μέλος που δέχτηκε να παραχωρήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα να συζητά, να παράγει πολιτική και να την υλοποιεί στους μαζικούς χώρους, με αντάλλαγμα την είσοδό του σε απολίτικους και προσωπικούς συσχετισμούς, μέχρι την ηγεσία όλων των ειδών και μεγεθών, που ταυτίστηκε με το Κράτος, τον Κυβερνητισμό, την εξουσία.
Σε συζητήσεις με συντρόφους που στηρίζουν το συντρ. Βενιζέλο, το βασικό αν όχι μοναδικό επιχείρημά τους είναι ότι δήθεν ο Βενιζέλος μπορεί να νικήσει τον Καραμανλή και να φέρει την πολυπόθητη εξουσία. Το επιχείρημα τούτο πάσχει λογικά από πολλές πλευρές σύντροφοι μου:
Τα όποια ευρήματα των δημοσκοπήσεων στηρίζονται σε υποθετικά δεδομένα,
1. αν ο Βενιζέλος νικήσει τον Παπανδρέου,
2. αν καταφέρει να συσπειρώσει το κόμμα,
3. αν γίνουν εκλογές τώρα μπορεί να νικήσει

Το βασικότερο μειονέκτημα του συλλογισμού τους είναι: για το ποια εξουσία μιλάμε. Εξουσία για ποιον; Με ποιους; Το ΠΑΣΟΚ, ΔΕΝ είναι εμπόρευμα και επιχείρηση που όταν δεν κατακτά τα πλάνα της αλλάζουμε το διευθύνοντα σύμβουλο ή την συσκευασία του. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται αλλαγή πολιτικής; Και πορείας!!!
Για μας το να ξαναφέρουμε την πολιτική στο προσκήνιο είναι το ουσιώδες. Και πολιτική είναι να απαντάς στα ερωτήματα που απασχολούν την Κοινωνία: ιδιωτικοποιήσεις ή κοινωνικός τομέας ; «μαύρη» και τετράωρη εργασία ή πλήρης εργασία για όλους; Με τους επιχειρηματίες και τις τράπεζες ή τους εργαζόμενους; Συνεργασία με άλλες δυνάμεις ή αυτόνομη πορεία; Σε όλα τα παραπάνω ο Γιώργος Παπανδρέου έδωσε και με την αυτοκριτική του και με τις προτάσεις του ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Το βασικότερο είναι ότι είναι ο μόνος που αναζήτησε τα αίτια της ήττας στην ουσία και στα αποτελέσματα της πολιτικής μας πρακτικής και όχι στα πρόσωπα και στην δαιμονοποίησή τους. Τα σχέδια για το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας θα πρέπει να πατάνε στο παρελθόν και το τώρα. Θα πρέπει να περιλαμβάνουν:

Ø ένα νέο οργανωτικά ΠΑΣΟΚ, καθρέφτη των κοινωνικών δυνάμεων που επιθυμεί να εκφράσει κι όχι, πεδίο διαπάλης μηχανισμών και προσωπικών στρατηγικών. Μια οργάνωση ανοικτή στην Κοινωνία με ραχοκοκαλιά όμως και κοινούς στόχους.

Ø Ένα νέο όραμα για τη χώρα πέρα κι έξω από νεοφιλελεύθερους μονοδρόμους και συντηρητικές πολιτικές

Πιστεύω ότι ΟΛΟΙ ΜΑΣ, όσοι αγωνιούμε όχι για τις προσωπικές μας στρατηγικές αλλά για το κίνημα, μπορούμε να βρούμε τον κοινό βηματισμό που είναι απαραίτητος και η πρωτόγνωρη και μοναδική στην Ελλάδα διαδικασία ανάδειξης Προέδρου θα λειτουργήσει ενωτικά και προωθητικά για το νέο ξεκίνημα.

ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ

Η εκλογή Προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη λαϊκή του βάση, πράγματι αποτελεί μια πρωτόγνωρη διαδικασία για τη χώρα μας. Παρά τις δυσλειτουργίες του συστήματος (προσωπικές αντιπαραθέσεις, χρησιμοποίηση των media ως διαύλου επικοινωνίας κλπ), και μόνο η προσφυγή στα απλά μέλη αντί των επαγγελματιών της πολιτικής, δίνει μιαν άλλη διάσταση κι ενισχύει τη δημοκρατία όχι μόνο στο κίνημα αλλά σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό της χώρας μας. Η εκλογή Προέδρου με την ανοικτή αυτή διαδικασία ΔΕΝ είναι μια τυπική διαμάχη πολιτικών συσχετισμών, μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά αγγίζει και επηρεάζει ολόκληρη την κοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ, προέρχεται από μια μεγάλη ήττα, όχι τόσο ποσοτική αλλά ποιοτική. Έχει χάσει από το 2000 την πρωτοβουλία των κινήσεων και ουσιαστικά την ιδεολογική του ταυτότητα. Παραπαίει, έχει διολισθήσει εδώ και χρόνια σε νεοφιλελεύθερες και διαχειριστικές πολιτικές. Έχει χάσει την ψυχική και πολιτική επαφή του με τα κοινωνικά στρώματα που υποτίθεται εκπροσωπεί. Ο Κυβερνητισμός των στελεχών του, η ιδιότυπη ύπαρξη βαρόνων και προσωποπαγών ομάδων, η απουσία πολιτικού διαλόγου και η διολίσθηση του κομματικού μηχανισμού σε καπετανάτα τοπικών παραγόντων, ολοκληρώνουν την εικόνα του κινήματός μας.
Σε τούτη την κατάσταση η πορεία του κινήματός μας ουσιαστικά είναι μονόδρομος: Ή θα οριοθετήσουμε τις πολιτικές μας από τις δεξιές νεοφιλελεύθερες απόψεις και θα ανασυγκροτήσουμε το κόμμα διατηρώντας τον ανοικτό στην κοινωνία χαρακτήρα του αλλά με οργανωτικό ιστό συμπαγή και ενεργό πολιτικά ή θα συρθούμε και θα καταντήσουμε μια συμπληρωματική στη ΝΔ δύναμη. Σε τούτα τα ερωτήματα καλούνται οι υποψήφιοι Πρόεδροι να απαντήσουν. Σε τούτα τα ερωτήματα καλούνται να δώσουν τις δικές τους ιδέες και προτεραιότητες και όχι στα παραπολιτικά σχόλια των ΜΜΕ που καραδοκούν να απλώσουν το δίχτυ τους και την επιρροή τους παντού.
Για μας το να ξαναφέρουμε την πολιτική στο προσκήνιο είναι το ουσιώδες. Και πολιτική είναι να απαντάς στα ερωτήματα που απασχολούν την Κοινωνία: ιδιωτικοποιήσεις ή κοινωνικός τομέας ; «μαύρη» και τετράωρη εργασία ή πλήρης εργασία για όλους; Με τους επιχειρηματίες και τις τράπεζες ή τους εργαζόμενους; Συνεργασία με άλλες δυνάμεις ή αυτόνομη πορεία; Σε όλα τα παραπάνω ο Γιώργος Παπανδρέου έδωσε και με την αυτοκριτική του και με τις προτάσεις του ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Το βασικότερο είναι ότι είναι ο μόνος που αναζήτησε τα αίτια της ήττας στην ουσία και στα αποτελέσματα της πολιτικής μας πρακτικής και όχι στα πρόσωπα και στην δαιμονοποίησή τους. Στο χέρι μας είναι να εργαστούμε ενωμένοι ώστε η ήττα και η πρωτόγνωρη τούτη πολιτική και δημοκρατική διαδικασία εκλογής να γίνει αφετηρία αναγέννησης και νίκης του κινήματος.

ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Παρά τις αρχικές ανθρωποφαγικές εκδηλώσεις πολλών στελεχών, άνοιξε έστω και δειλά ο ουσιαστικός διάλογος για τα αίτια της ήττας και το μέλλον του κινήματός μας. Ένας διάλογος που αν συνεχιστεί και διαχυθεί στη βάση , ευελπιστώ ότι και τα φαινόμενα των προσωπικών αντιπαραθέσεων θα κατευνάσει και θα προσφέρει τα μέγιστα στην πορεία του ΠΑΣΟΚ, από δω κι εμπρός. Θα προσφέρει επίσης και μια ουσιαστική βάση σύγκρισης για όσους ψηφοφόρους ακόμα αμφιταλαντεύονται για την επιλογή τους.
Κοινό τόπο αποτελεί η ανάλυση ότι τα αίτια της ήττας ΔΕΝ είναι σημερινά αλλά έρχονται από το Κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ και από την μεσοβέζικη πολιτική που αυτό ακολούθησε όλα αυτά τα χρόνια: Ο στείρος Κυβερνητισμός, ο διαχειριστικός του χαρακτήρας, η αποκοπή του από τις κοινωνικές δυνάμεις που παλιότερα το στήριζαν, η διαπλοκή (ελάχιστων, αλλά καθοριστικών για την εικόνα μας στελεχών), με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, δημιούργησαν μια θολή εικόνα που οδηγούσε στο επιχείρημα: «Όλοι ίδιοι είστε» και στην επιλογή του αυθεντικού δεξιού για διακυβέρνηση της χώρας. Η γενναία αυτοκριτική του Γιώργου Παπανδρέου, αναδεικνύει και προσθέτει στα παραπάνω και τη δειλή προσπάθειά του για ανανέωση του κινήματος, τις μεσοβέζικες επιλογές , το θολό πολιτικό στίγμα. Αλήθεια είναι επίσης και γνωστό στους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ και οι προσωπικές στρατηγικές πολλών «βαρόνων» του κινήματος, οι άκαιρες ή άστοχες δηλώσεις τους επί παντός του επιστητού, και ο μετασχηματισμός του ΠΑΣΟΚ (με ευθύνη ΟΛΩΝ ΜΑΣ), από μαζικό ζωντανό κίνημα σε ένα κόμμα τιτουλάριων και εν δυνάμει πολιτευτών .
Είναι σημαντικό να συμφωνήσουμε στα αίτια της ήττας γιατί από κει θα πρέπει να ξεκινήσουμε τη διαδικασία εξόδου από την κρίση. Τα σχέδια για το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας θα πρέπει να πατάνε στο παρελθόν και το τώρα. Θα πρέπει να περιλαμβάνουν:
Ø ένα νέο οργανωτικά ΠΑΣΟΚ, καθρέφτη των κοινωνικών δυνάμεων που επιθυμεί να εκφράσει κι όχι, πεδίο διαπάλης μηχανισμών και προσωπικών στρατηγικών. Μια οργάνωση ανοικτή στην Κοινωνία με ραχοκοκαλιά όμως και κοινούς στόχους.
Ø Ένα νέο όραμα για τη χώρα πέρα κι έξω από νεοφιλελεύθερους μονοδρόμους και συντηρητικές πολιτικές
Πιστεύω ότι ΟΛΟΙ ΜΑΣ, όσοι αγωνιούμε όχι για τις προσωπικές μας στρατηγικές αλλά για το κίνημα, μπορούμε να βρούμε τον κοινό βηματισμό που είναι απαραίτητος και η πρωτόγνωρη και μοναδική στην Ελλάδα διαδικασία ανάδειξης Προέδρου θα λειτουργήσει ενωτικά και προωθητικά για το νέο ξεκίνημα. Ο Γιώργος Παπανδρέου απέδειξε και με τα λόγια και με τις πράξεις του ότι μπορεί να οδηγήσει το κίνημά μας και πάλι στη νίκη και στη σύνδεσή του με το λαό. (Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟΛΜΗ Τρίτη 16/10/2007)

ΣΤΡΟΦΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ..ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ.

Μετά τη μεγάλη ήττα του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές, η λέξη που ακούγεται περισσότερο στο χώρο είναι η λέξη «αριστερά». Η «αριστερά» που όλα τα θεραπεύει και όλα τα καλύπτει. Η πορεία αριστερά που θα σβήσει τις αμαρτίες μας και θα μας παρουσιάσει και πάλι αμόλυντους και αειπάρθενους στο λαό μας. Και ποιοι άραγε ομνύουν στην αριστερή πολιτική και στη στροφή προς την κοινωνία και τα συμφέροντά της; Είναι οι ίδιοι που επί σειρά ετών ορκίζονταν πότε πίστη στον εκσυγχρονισμό, πότε στον τρίτο δρόμο του Τόνυ Μπλερ, πότε στη στροφή της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας προς τα δεξιά ως δήθεν μονόδρομο.
Ποιος βρέθηκε απέναντι στο κίνημα των εκπαιδευτικών και των φοιτητών ; Ποιος περιφερόταν στα κανάλια και έκανε δηλώσεις υπέρ της κατάργησης του ασύλου και των ιδιωτικών πανεπιστημίων τη στιγμή που χιλιάδες εκπαιδευτικοί και νεολαίοι συγκρούονταν με τα ΜAT του Πολύδωρα; Ποιος πρότεινε την ευελιξία (flexicurity) στην εργασία; Ποιος δημιούργησε τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς; Ποιος άνοιξε το δρόμο στη νεοδεξιά να έρθει και να νομοθετήσει πάνω στα βήματά τους; Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους: Είναι οι ίδιοι που σήμερα, αντί να παραιτηθούν από τα οφίτσια που κατέλαβαν σκύβοντας κάθε φορά τη μέση τους στην εκάστοτε ηγεσία, αντί να ζητήσουν συγγνώμη για την πολιτική που εφάρμοσαν επί σειρά ετών στα Υπουργεία που διοικούσαν, έρχονται με ύφος χιλίων Καρδιναλίων και στέκονται τιμητές και εγγυητές υποτίθενται της νέας πορείας του κινήματός μας!!
Η κρίση στο ΠΑΣΟΚ, δεν είναι σημερινή, έρχεται από το παρελθόν και διαπερνά όλο το κομματικό σώμα. Η ευθύνη βαραίνει όλους μας: Από το απλό μέλος που δέχτηκε να παραχωρήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα να συζητά, να παράγει πολιτική και να την υλοποιεί στους μαζικούς χώρους, με αντάλλαγμα την είσοδό του σε απολίτικους και προσωπικούς συσχετισμούς, μέχρι την ηγεσία όλων των ειδών και μεγεθών, που ταυτίστηκε με το Κράτος, τον Κυβερνητισμό, την εξουσία.
Όσο όλοι μας δεν κάνουμε την γενναία αυτοκριτική μας, όσο δεν σπάμε τα δεσμά μας με όσους άκριτα στηρίξαμε, όσο δεν ανοίγει η ουσιαστική πολιτική συζήτηση για τα τεκταινόμενα (σημερινά και παλαιότερα), το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να κουκουλώσουμε και πάλι τα κακώς κείμενα και να αρμενίσουμε και πάλι στραβά. Ας αφήσουμε επιτέλους στο περιθώριο τους τεχνικούς της εξουσίας και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Το κίνημά μας δημιουργήθηκε με αυτοοργάνωση και λαϊκή συμμετοχή. Ας ξαναγίνουμε όντα πολιτικά και όχι άκριτοι χειροκροτητές μεγαλόστομων κι αποτυχημένων βαρόνων της πολιτικής.

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΙΔΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Οι διαδικασίες για την ανάδειξη ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, μετά τη συντριπτική ήττα του στις τελευταίες εκλογές, έφεραν και πάλι στην επιφάνεια και την επικαιρότητα το ζήτημα της εμπλοκής των ιδιωτικών ΜΜΕ και κατ` επέκταση και των συμφερόντων που αυτά εκπροσωπούν στην πολιτική σκηνή αλλά ακόμα και στα εσωτερικά των κομμάτων.
Το φαινόμενο ΔΕΝ είναι νέο, από το «βρώμικο 1989», το μόνο που έμεινε και από τότε διεκδικεί μερίδιο στην εξουσία, είναι τα ιδιωτικά ΜΜΕ, που εξακολουθούν να λειτουργούν ουσιαστικά χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Με ύφος χιλίων Καρδιναλίων, με θράσος απύθμενο, παρεμβαίνουν στο δημόσιο διάλογο, επηρεάζουν καταλυτικά συνειδήσεις, νουθετούν, λοιδορούν, εξοντώνουν πολλές φορές, συνδικαλιστές, κοινωνικά κινήματα ή και Κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του λαού, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν παρά μόνο στα οικονομικά αφεντικά τους, που τους συντηρούν. Ο στόχος τους πλέον ορατός σε όλους: θέλουν μια πολιτική σκηνή στα μέτρα τους, χωρίς να διακυβεύονται ουσιαστικά πράγματα, απλώς ανούσιες εναλλαγές με την ίδια πολιτική. Θέλουν πολιτικούς σκυμμένους και απόλυτα ελεγχόμενους. Θέλουν ηγεσίες κατ` εικόνα και ομοίωσή τους.
Το νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται μετά τις εκλογές στη χώρα μας με την κουτσουρεμένη νίκη της ΝΔ και την ήττα του ΠΑΣΟΚ, δίνε την ευκαιρία στα ιδιωτικά συμφέροντα με αιχμή του δόρατος τα ΜΜΕ να προσπαθήσουν να ελέγξουν τις εξελίξεις. Να αλώσουν και τα τελευταία οχυρά (εσωτερικές διαδικασίες των κομμάτων) και να ορίσουν αυτά με όπλο δημοσιεύματα, δημοσκοπήσεις, συζητήσεις κλπ τις νέες ηγεσίες. Ουσιαστικά να ποδηγετήσουν όλο το πολιτικό σκηνικό.
Κι εμείς; Οι ενεργοί πολίτες που αγωνιστήκαμε να διώξουμε τη δεξιά, που δεν μπήκαμε στις λίστες κανενός αρχηγού ή αρχηγίσκου, που δεν αναμένουμε φωστήρες θεόσταλτους, θα υποκύψουμε στις σειρήνες; Θα ενδώσουμε γι άλλη μια φορά; Θα στοιχηθούμε και πάλι πίσω από κατασκευασμένες λύσεις που ανέμεναν την ήττα χαιρέκακα για να ξανάρθουν από το παρελθόν; Η θα ορθωθούμε και θα διεκδικήσουμε τα αυτονόητα:
Ø ΕΝΟΤΗΤΑ μέσα από σύνθεση
Ø Οριοθέτηση του πολιτικού μας λόγου από νεοφιλελεύθερες και «εκσυγχρονιστικές»νεκραναστάσεις
Ø Συνέδριο θέσεων
Ø Εκλογή της ηγεσίας από τη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ
Οι καιροί ου μενετοί!! Ο λόγος μας , η τοποθέτησή μας στα δρώμενα είναι απαραίτητη παρά ποτέ. Η υπεράσπιση του όλου ΠΑΣΟΚ, προτεραιότητά μας.
* Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟΛΜΗ του Ηρακλείου (19/09/2007)

ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΙΑ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ

Η κυβέρνηση της ανικανότητας. Η επικίνδυνη Κυβέρνηση που ασχολείται μόνο με την επικοινωνία και τις δημοσκοπήσεις πρέπει να φύγει. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΚΑΨΤΕ ΤΗ ΝΔ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...ΤΕΛΟΣ

Μια θάλασσα μικρή........

ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ;

Όλα θα πάνε καλά......
θα ξαναβγούμε και πάλι στον ήλιο
με το λιωμένο παγωτό στο χέρι.
Όλα θα πάνε καλά ........
ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ
και να κάνουμε το πρώτο βήμα ΜΑΖΙ!!

Ψαρεύοντας σε θολά νερά

Και αίφνης μας προέκυψε Καρατζαφέρης!! Το πέμπτο κόμμα και άλλα για τηλεοπτική κατανάλωση. Πολλά λέγονται και γράφονται για το «φαινόμενο» αυτό. Από τα δεκάδες ακίνητα που κατέχει ως αυτοδημιούργητος ηγέτης (sic), το κανάλι του με τα λογής λογής «λουλούδια» που φιλοξενεί (αλήθεια πότε και ποιος του έδωσε πανελλαδικής εμβέλειας άδεια;), ως τις «θέσεις» που υποτίθεται ότι συντάσσει, έχοντας στο προσκέφαλό του τις μπροσούρες της 17Νοέμβρη!!
Αν κάποιος παρατηρήσει με κάποια προσοχή τούτο το φαινόμενο, θα διαπιστώσει ότι ο λόγος και οι πράξεις πολλές φορές αυτού του πολιτικού αμαλγάματος, είναι γεμάτες από λαϊκισμό, «κοινές αλήθειες» και απουσία ιδεολογικής καθαρότητας. Είναι ένα προϊόν της εποχής μας. Έρχεται να απαντήσει στο ιδεολογικό κενό που την χαρακτηρίζει. Τώρα που οι διαχωριστικές γραμμές για πολλούς έχουν καταρρεύσει, τώρα που οι τηλεοπτικές οθόνες και οι δημοσκοπήσεις καθορίζουν την πολιτική ατζέντα, τώρα που οι πολιτικοί και η πολιτική έχουν απαξιωθεί ή προσπαθούν να την απαξιώσουν, τώρα έρχεται από το πουθενά με μιαν ανοιχτή αγκαλιά, με ένα δώρο για τον καθένα το κόμμα του Καρατζαφέρη. Χαϊδεύει τον απλό άνθρωπο της «διπλανής πόρτας». Χαϊδεύει τα ταπεινότερα ένστικτα των πολιτών. Κολακεύει το Λαό και τον Πολίτη. Έτσι γενικά και αορίστως. Μιλά για το εκκλησάκι της γειτονιάς του που πήγαινε μικρός!! Φιλά το χέρι της δεξιάς του Κυρίου (Αρχιεπίσκοπο), ξιφουλκεί ανέξοδα ενάντια στο Κεφάλαιο και εναντίον των Αμερικάνων και φυσικά των Εβραίων. Η ελληνική σημαία κυματίζει πάντα δίπλα του, υβρίζει τους μετανάστες και τους «κουλτουριάρηδες» που τολμούν να έχουν άλλη αντίληψη για την τέχνη (βλέπε λογοκρισία στην art-Αθήνα κλπ), μιλά με λίγα λόγια όπως ο γέροντας πατέρας μας στο καφενείο κι από ότι φαίνεται πείθει.
Το κάθε κόμμα, εκφράζει ή προσπαθεί να το κάνει κάποια κοινωνική ανάγκη. Έρχεται να απαντήσει στα αιτήματα του καιρού του. Ακροδεξιοί θύλακες υπήρχαν και υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα κόμματα. Το ποιοτικό σημερινό χαρακτηριστικό , είναι ότι όλοι τούτοι βγαίνουν στο προσκήνιο, προσεχτικά στην αρχή και ξεδιάντροπα σε λίγο. Χαρακτηριστικό τους είναι η λαϊκίστικη «προσαρμοστικότητα». Όπως το «χέρι-χέρι με τον ψηλό» μετατράπηκε στο «με τον Εβερτ αρχηγό» μόλις έπεσε ο Μητσοτάκης, έτσι και τον Λεπέν, τον Πλεύρη, τον Βορίδη, τον Μιχαλολιάκο κι άλλους, τους θυμάται ο Καρατζαφέρης όποτε τους χρειάζεται. Ένας καλός μύλος λοιπόν που όλα τα αλέθει και τα μιαίνει με το άγγιγμά του. Κι όσο όλοι μας ρίχνουμε νερό σε τούτο το μύλο, με την αδιαφορία μας και το χαβαλέ μας, τόσο πιο πικρό θα είναι το αποτέλεσμα των διεργασιών του.

Λογοκρισία

Μέσα σε λίγες ημέρες απανωτά κρούσματα λογοκρισίας και προσπάθειας φίμωσης φωνών , δημιουργημάτων τέχνης και αντιλήψεων, κυριάρχησαν. Όχι βέβαια στις τηλεοπτικές μας οθόνες (παρά μόνο σαν καρικατούρα της είδησης), αλλά στις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων που βλέπουν καθημερινά να πλήττονται δικαιώματα που τα θεωρούσαμε καταχτημένα και δεδομένα στην εποχή μας.
Το πρώτο επεισόδιο είχε να κάνει με μια δημόσια και μάλιστα πανηγυρική ομιλία δασκάλας την ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων. Εκεί η εκπαιδευτικός τόλμησε να αρθρώσει έναν ιστορικό λόγο , διαφορετικό ίσως από τον κυρίαρχο (αλήθεια ποιος εξασφαλίζει τι είναι ιστορικό σωστό;), αλλά λόγο σαφώς στηριγμένο σε ιστορικά γεγονότα, μαρτυρίες και βιβλιογραφία. Το «έγκλημα» αυτό στηλιτεύτηκε από τους παριστάμενους «επισήμους» και η δασκάλα οδεύει προς την διαδικασία της δίωξης.
Μετά από λίγες ημέρες κάποιος ιδιώτης ενώ περνοδιάβαινε τις αίθουσες της έκθεσης σύγχρονης τέχνης «art Αθήνα», μπήκε σε μια αίθουσα ειδικά σχεδιασμένη και σημασμένη κατάλληλα, που προβαλλόταν ένα βίντεο με ένα γυμνό γυναικείο κορμί και υπόκρουση τον Εθνικό μας Ύμνο. Και προσβλήθηκε το εθνικό του συναίσθημα και κάλεσε την Αστυνομία και τα όργανα της τάξης συνέλαβαν τον υπεύθυνο και καταζητείται η καλλιτέχνης. Oh tembora oh mores, που θα έλεγαν και οι Γαλάτες!!!! Τι καιροί , τι ήθη!!! Και να ειδικά τραπέζια στα κανάλια και να προσκεκλημένοι οι επί παντός επιστητού μαϊντανοί. Λες και ζούμε σε θεοκρατικά και δικτατορικά καθεστώτα όπου η γνώμη σου για κάτι, η αντίληψη περί αισθητικής και τέχνης θα πρέπει να περνά από τον ειδικό στρατιωτικό λογοκριτή, αλλιώς στο πυρ το εξώτερον.
Αλήθεια που είναι όλοι τούτοι οι φωνασκούντες καθημερινά; Η αισθητική τους δεν θίγεται με τον κάθε λογής Αγάπιο, που κατακλέβει τα λεφτά των Ταμείων; Δεν κοκκινίζουν όταν διαβάζουν για τα μύρια που διαθέτουν νεαροί σχεδόν ανεπάγγελτοι; Δεν φωνάζουν την αστυνομία όταν οι συνταξιούχοι δεν έχουν λεφτά για φάρμακα και για το νοίκι τους; Γιατί δεν αυτοδικούν και δεν κάνουν αγρυπνίες για τους νέους πτυχιούχους των 7οο Ευρώ; Φαρισαίοι όπως πάντα και υποκριτές!!!

ΔΙΩΞΗ ΣΕ ΔΑΣΚΑΛΑ ..ΓΙΑ ΟΜΙΛΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ (ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ), ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ, ΓΙΑΤΙ ........ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΑΡΘΡΩΣΕΙ ΕΝΑ ΙΣΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΟΓΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟ. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ.

ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΛΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΕ. ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Γενοκτονία των Ποντίων

Σήμερα, εκτός από τη μάχη της Κρήτης, τιμούμε και τη μνήμη των Ελλήνων του Πόντου που εξολοθρεύτηκαν απ’ τους Τούρκους την περίοδο 1916 – 1923. Ως ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων, καθιερώθηκε από την ελληνική βουλή το 1994, η δεκάτη ενάτη Μαϊου, δικαιώνοντας έτσι τον αγώνα των Ποντίων για το δικαίωμα στη μνήμη. Μνήμη, που πρέπει να γίνει και ιστορική συνείδηση του λαού μας, για την εξαγωγή συμπερασμάτων χρήσιμων, για το παρελθόν, το παρόν, μα κυρίως για το μέλλον.Με βάση το παραπάνω σκεπτικό, θα πρέπει να δούμε, όχι μόνο τις εγκληματικές ενέργειες του Κεμαλικού καθεστώτος που οδήγησαν στη γενοκτονία των Ποντίων, αλλά θα πρέπει ταυτόχρονα, ψύχραιμα και νηφάλια, να δούμε και τις ευθύνες της τότε ηγεσίας του τόπου και τα τραγικά λάθη που έκανε, με αποτέλεσμα και την γενοκτονία να μην αποτρέψει και να οδηγήσει με τις λαθεμένες επιλογές της, στον ξεριζωμό 1,5 εκατομμυρίων Μικρασιατών και Ελλήνων του Πόντου.Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια, έχουμε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τη σύγκρουση δύο ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων. Των δυνάμεων της Αντάντ απ’ τη μια και των κεντρικών δυνάμεων απ’ την άλλη. Τα δυο αυτά ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα θέλουν να μοιράσουν τις σφαίρες επιρροής και να υποδουλώσουν κι άλλους λαούς. Τον πόλεμο ξεκίνησε η αστική τάξη της Γερμανίας, χωρίς να είναι άμοιρες ευθυνών και οι αστικές τάξεις των χωρών της Αντάντ. Οι χώρες της Βαλκανικής, συμμετέχουν στη μια ή στην άλλη συμμαχία. Η Τουρκία συμμετέχει στη συμμαχία των κεντρικών δυνάμεων, μαζί με τη Γερμανία, την Αυστροουγγαρία και τη Βουλγαρία. Η Ελλάδα διχασμένη σ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, ένα μέρος της με τις δυνάμεις των φιλελευθέρων του Βενιζέλου, συντάσσεται με τις δυνάμεις της Αντάντ κι ένα άλλο μέρος, το φιλοβασιλικό, προσπαθεί να έχει μια ουδέτερη στάση, αλλά ουσιαστικά με τις ενέργειες της βοηθάει τη συμμαχία των κεντρικών δυνάμεων. Έτσι όταν τελειώνει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, στην Ελλάδα υπάρχει ένας φοβερός διχασμός ανάμεσα στους Έλληνες. Στην άρχουσα τάξη όμως της Ελλάδας, κοινή είναι η πεποίθηση ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια κύρια της Αγγλίας, που αφορούν την ευρύτερη περιοχή της εγγύς ανατολής, θα προωθήσει στην πράξη τη θεωρία της Μεγάλης Ιδέας. Παράλληλα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχει εκδηλωθεί το κίνημα των Νεότουρκων. Οι Νεότουρκοι που εκφράζουν την τουρκική αστική τάξη, και αργότερα ο Κεμάλ Ατατούρκ, πιστεύουν, ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα καθαρά τουρκικό εθνικό κράτος, χωρίς τις μειονότητες των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Μαρονιτών και των Κούρδων, οι οποίες πρέπει, είτε να εκτουρκιστούν και να αφομοιωθούν, είτε να εξοντωθούν. Για τον ποντιακό ελληνισμό και τους Αρμενίους, επέλεξαν τελικά με τη βοήθεια και την καθοδήγηση του γερμανικού ιμπεριαλισμού, την εξόντωση.Οι Νεότουρκοι, στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, κατέληξαν από κοινού με την παλιά φεουδαρχική τάξη, δηλαδή το Σουλτάνο, στο να προωθήσουν τα συμφέροντά τους, μέσα από τη συμμαχία με το γερμανικό ιμπεριαλισμό. Έτσι έχουμε έντονη διείσδυση του γερμανικού κεφαλαίου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου τα μεγαλεπήβολα σχέδια π.χ. σιδηρόδρομος Κωνσταντινούπολης – Βαγδάτης και η εκμετάλλευση των2πετρελαίων της Μοσούλης, δημιουργούν ανησυχία στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα της εποχής, την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία.Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία όμως, έχουμε και τη μη μουσουλμανική αστική τάξη των Ελλήνων και των Αρμενίων, οι οποίες παραδοσιακά είναι προσδεμένες στην Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία. Αυτό αντιμετωπίστηκε από το γερμανικό ιμπεριαλισμό, ως σοβαρός κίνδυνος για την κυριαρχία τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έτσι, όταν ξεκινά ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος οι Γερμανοί, οργανώνουν σε συνεργασία με τους Τούρκους εθνικιστές, το πρώτο σχέδιο για τη μαζική εξολόθρευση των Μικρασιατών και των Ελλήνων του Πόντου, με τη στρατολόγησή τους στα τάγματα εργασίας, τα οποία χρησιμοποιούνται για την κατασκευή δρόμων και άλλων έργων με συνθήκες απαράδεκτες, χωρίς φαγητό, κάνοντας πολυήμερες πορείες, όπου από τις κακουχίες και την ασιτία, πεθαίνουν χιλιάδες Έλληνες. Καθοδηγητής όλης αυτής της επιχείρησης ο Γερμανός συνταγματάρχης Λίμαν φον Σάντερς.Το Δεκέμβριο του 1916, εκπονήθηκε από τους Τούρκους στρατηγούς Εμβέρ και Ταλαάτ, με την καθοδήγηση των Γερμανών, σχέδιο εξόντωσης του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του Πόντου που προέβλεπε:-Άμεση εξόντωση όλων των αντρών των πόλεων από 16 έως 60 ετών.-Γενική εξορία όλων των αντρών και γυναικόπαιδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής, με πρόγραμμα εξόντωσής τους από την πείνα και τις κακουχίες.Το πρόγραμμα ξεκίνησε λίγο αργότερα και εφαρμόστηκε κυρίως στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Η περιοχή της Τραπεζούντας είχε γλιτώσει από τη μανία των Τούρκων, διότι είχε καταληφθεί τον Απρίλιο του 1916, από το Ρώσικο στρατό. Όταν όμως οι Ρώσοι εγκατέλειψαν την πόλη το Φεβρουάριο του 1918, ορισμένοι κάτοικοι έφυγαν με τους Ρώσους κατά την αποχώρησή τους και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Καυκάσου και στα παράλια της Γεωργίας και γλίτωσαν. Οι κάτοικοι που έμειναν αντιμετώπισαν πλέον τον κίνδυνο να έχουν την ίδια τύχη με τους κατοίκους της Σαμψούντας και της Πάφρας. Μπροστά σ’ αυτό το ενδεχόμενο ο φωτισμένος μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος, ζητά από την ελληνική κυβέρνηση βοήθεια, για ν’ αποτραπεί η σφαγή του ποίμνιού του. Η ελληνική κυβέρνηση όμως του Ελευθέριου Βενιζέλου, αντί να στείλει στρατιωτική βοήθεια για την προστασία του ελληνικού πληθυσμού του Πόντου, εξαρτημένη από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της Αγγλίας , της Γαλλίας και του διεθνούς κεφαλαίου που θέλει να καταστείλει την επανάσταση των μπολσεβίκων στη Ρωσία, στέλνει το Γενάρη του 1919 δύο ελληνικές μεραρχίες με είκοσι τρεις χιλιάδες άντρες στην Ουκρανία, στην περιοχή της Οδησσού και της Σεβαστούπολης, για να υπερασπιστούν την καταρρέουσα εξουσία του Τσάρου και της αστικής τάξης της Ρωσίας.Στις 2 Μαϊου του1919 αποβιβάζονται στο λιμάνι της Σμύρνης οι πρώτες ελληνικές δυνάμεις στα πλαίσια της εντολής που απέσπασε ο Βενιζέλος από τη συμμαχική διάσκεψη στο Παρίσι για κατοχή της περιοχής της Σμύρνης απ’ τον ελληνικό στρατό. Ο πόλεμος στην Μικρά Ασία που θα καταλήξει στη λεγόμενη Μικρασιατική καταστροφή έχει αρχίσει.Στις 19 Μαϊου του 1919, αποβιβάζεται ο Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα για ν’ αναλάβει τη διοίκηση δύο σωμάτων στρατού . 3Υπό την καθοδήγηση του Κεμάλ Τσέτες εντάχθηκαν στην τουρκική χωροφυλακή και προέβησαν σε πλήθος φρικαλεοτήτων σε βάρος των Ελλήνων. Ακόμα και Ο Τούρκος Τζεμάλ Νουσιέτ νομικός σύμβουλος του φρουραρχείου της Κωνσταντινούπολης και πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής της Σουλτανικής κυβέρνησης του Φερίτ Πασά αποδοκίμασε έντονα τις πρακτικές του Κεμάλ, καταγγέλλοντας ότι χιλιάδες Έλληνες κάηκαν ζωντανοί μέσα σε ναούς, γυναίκες βιάστηκαν, περιουσίες λεηλατήθηκαν και γενικά το ενενήντα τις εκατό των Ελλήνων της Πάφρας είχε εξοντωθεί. Ευρωπαϊκές και αμερικανικές ανθρωπιστικές οργανώσεις και προξενικές αρχές, επιβεβαίωσαν τις καταγγελίες.Το 1918, οι Πόντιοι δια των εκπροσώπων τους, είχαν ζητήσει τη δημιουργία ανεξάρτητου ποντιακού κράτους. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, έκρινε όμως τα αιτήματα των Ποντίων για ανεξάρτητο κράτος και ακόμα περισσότερο για ένωση με την Ελλάδα, ως ουτοπικά. Αντίθετα, πρόκρινε ως πλέον συμφέρουσα τη λύση της συνεργασίας του ελληνικού και αρμένικου στοιχείου, σ’ ένα αρμενικό κράτος όπου, η περιοχή του Πόντου θα έχει αυτονομία. Στην αρχή, υπήρχαν διαφωνίες από πολλούς Ποντίους. Στο τέλος όμως, ο μητροπολίτης Χρύσανθος εκπροσωπώντας τον ποντιακό ελληνισμό, υπογράφει τη σχετική συμφωνία με τον πρόεδρο της αρμενικής δημοκρατίας Χατισιάν , το Γενάρη του 1920. Η άρνηση όμως των Άγγλων να επιτρέψουν τη συγκρότηση εθνικών ποντιακών ταγμάτων , που θα αντιμετώπιζαν μαζί με τους Αρμενίους τον Κεμαλικό στρατό, συνετέλεσε στην ήττα των Αρμενίων στο Ερζερούμ τον Νοέμβριο του 1920, όπου αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν με τον Κεμάλ. Ο ποντιακός πληθυσμός, είναι πλέον στο έλεος των τουρκικών στρατευμάτων.Το ίδιο διάστημα, οι βασιλικές κυβερνήσεις που διαδέχθηκαν την κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου, αντί να προχωρήσουν στην ειρήνευση όπως ήταν η απαίτηση του ελληνικού λαού και όπως οι ίδιοι είχαν υποσχεθεί προεκλογικά, ενεργώντας τελικά σαν πιόνια της Αγγλίας και της Γαλλίας, που ήθελαν να καταλάβουν τα πετρέλαια της Μοσούλης, συνεχίζουν τον πόλεμο. Όταν οι υποτιθέμενοι σύμμαχοί μας, Άγγλοι, Γάλλοι και Ιταλοί, πετυχαίνουν τους σκοπούς τους και διαμοιράζουν μεταξύ τους ένα τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τα περισσότερα κοιτάσματα πετρελαίου, της Μέσης Ανατολής, όχι μόνο μας εγκαταλείπουν, αλλά αρχίζουν να πουλούν όπλα στους Τούρκους εξοπλίζοντας το στρατό του Κεμάλ Ατατούρκ.Ο ελληνικός στρατός, οδηγείται στην ήττα. Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας εγκαταλείπονται στο έλεος του τουρκικού στρατού. Ενάμισι εκατομμύριο Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου ξεριζώνονται από τις πατρογονικές εστίες. Μέχρι την αναγκαστική ανταλλαγή των πληθυσμών τριακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες Έλληνες του Πόντου και διακόσιες πενήντα χιλιάδες Έλληνες των παραλίων της Μικράς Ασίας σφαγιάσθηκαν ή πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες.Ογδόντα πέντε χρόνια μετά, θυμόμαστε και τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας των Ποντίων και των Μικρασιατών, όχι για να4καλλιεργηθούν αισθήματα μίσους απέναντι στο γειτονικό τουρκικό λαό, με τον οποίο θα πρέπει να ζούμε ειρηνικά, αλλά προκειμένου να βγάλουμε τα αναγκαία ιστορικά συμπεράσματα και να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά μια παρόμοια καταστροφή για τον ελληνισμό.

Μαθιουδάκη ΚαλλιόπηΔασκάλα

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεραμβέλου - Οροπεδίου συνεδρίασε, σήμερα 22 Μαϊου 2007 για να συζητήσει την ανακοινωθείσα στον τοπικό τύπο πρόθεση έναρξης ένορκης διοικητικής εξέτασης, από τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης Κρήτης κατά της Δασκάλας Καλλιόπης Μαθιουδάκη ομιλήτριας στον εορτασμό της επετείου της Μάχης της Κρήτης και της Γενοκτονίας των Ποντίων .Τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου αφού ακούσαμε τη συνάδελφο και μετά από διαλογική συζήτηση, αποφασίσαμε ομόφωνα:1) Θεωρούμε απαράδεκτη την πρόθεση δίωξης της συναδέλφου.2) Λυπούμαστε για τη στάση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Κρήτης κ. Σεραφείμ Τσόκα εκπροσώπου της κυβέρνησης, ο οποίος από την έναρξη της ομιλίας της συναδέλφου εξέφραζε έντονα τη δυσαρέσκειά του για το περιεχόμενο και τη διάρκειά της, με μορφασμούς και χειρονομίες, προτρέποντας τους παρευρισκομένους να αποχωρίσουν μαζικά από τον ιερό ναό. Πράγμα που έπραξε ο ίδιος στη συνέχεια με τρόπο προσβλητικό προς την επέτειο και τη μνήμη των χιλιάδων νεκρών της μάχης της Κρήτης και των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων.Δύο και πλέον αιώνες μετά τη Γαλλική επανάσταση και τη γνωστή φράση του Βολτέρου «Διαφωνώ με όσα λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να τα λες», θεωρούμε αδιανόητο να διώκεται συνάδελφος για τις απόψεις του. Ως εκπαιδευτικοί - ελεύθεροι πολίτες αυτού του τόπου, δικαιούμαστε, πιστεύουμε, να διατυπώνουμε ελεύθερα τις απόψεις μας και να επισημαίνουμε τα λάθη του παρελθόντος προκειμένου να οδηγούμαστε στα αναγκαία συμπεράσματα όχι μόνο για το παρελθόν, αλλά κύρια για το παρόν και για το μέλλον. Καθένας μπορεί να έχει τις διαφωνίες του με τις απόψεις που εκφράστηκαν στην ομιλία της συναδέλφου, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να προσπαθεί να τη φιμώσει , να τη λογοκρίνει και ακόμα περισσότερο να τη διώκει γι’ αυτό.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Μεραμβέλου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΧΟΥΝ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ "ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΟΜΙΝΙΚΟ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟ" ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΤΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΑΔΕΔΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΤΗΝ ΕΛΜΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ.

x-treme Κράτος

Κι όχι μόνο για την τραγωδία στο Λούσιο ποταμό και τον πνιγμό τόσων νέων. Κράτος εκτός ορίων, Κράτος κατόπιν εορτής!! Πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό το Κράτος που αδιαφορεί, για τη σωματική ακεραιότητα και την υγεία των πολιτών του κι έρχεται (οι εκπρόσωποί του και οι ηγήτορές του, οι υπεύθυνοι τέλος πάντων για τη διοίκησή του), κατόπιν εορτής, όταν έχουν συμβεί τα μύρια όσα, συνηθέστατα όταν θρηνούμε ανθρώπινες απώλειες, να αναρωτιούνται για τα συμβαίνοντα, να οδύρονται για τα γεγονότα, να σχολιάζουν σαν να είναι αμέτοχοι ευθυνών, σε συζητήσεις καφενειακού τύπου. Και φυσικά να εξαγγέλλουν μέτρα, παντός τύπου και είδους. Να διαβεβαιώνουν τον ελληνικό λαό ότι θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ριζικά. Να πετάνε και καμιά μπηχτή για τους προηγούμενους, να αφήνουν και κανένα υπονοούμενο για μεγάλα συμφέροντα. Κι όλα αυτά όσο κρατιέται το θέμα στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και στα πρώτα θέματα των καναλιών. Μετά η λήθη θα έρθει και θα το στείλει μαζί με τα υπόλοιπα. Στα αζήτητα.
Όλοι μας λέμε ότι ζούμε σε ένα Κράτος κακέκτυπο των σύγχρονων Κρατών της Ευρώπης. Με μια διοίκηση δυσκίνητη, ανελαστική που περισσότερο στηρίζεται στον πατριωτισμό των υπαλλήλων της για να λειτουργήσει, παρά στους Νόμους. Που υπάρχουν φυσικά. Υπάρχουν και βασιλεύουν, αλλά δεν εφαρμόζονται είτε γιατί δεν δίνονται τα μέσα για τον έλεγχο και την εφαρμογή τους, είτε γιατί δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για την εφαρμογή τους. Και φυσικά σε τούτο το μπάχαλο κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Το Κράτος δεν είναι μια δύναμη που επεβλήθη στην Κοινωνία από τα έξω. Ούτε είναι το Κράτος «η ενσάρκωση της Ηθικής Ιδέας», «η μορφή και η πραγματοποίηση του Ορθού Λόγου» όπως βεβαιώνει ο Χέγκελ. Το Κράτος είναι προϊόν της Κοινωνίας σε ένα ορισμένο στάδιο της εξελίξεως της.
Οι γενικόλογες κραυγές όλων μας περί ευθύνης του Κράτους δίνουν τελικά συγχωροχάρτι. Οι ευθύνες τελικά θα πρέπει να προσωποποιούνται και για να μην γενικεύουμε και για μην δίνουμε άλλοθι σε κανέναν. Το Κράτος μας, η συντεταγμένη Πολιτεία μας και διάρθρωση διοικητική - πολιτική διαθέτει και φυσικά πρόσωπα που την υλοποιούν τούτη τη διάρθρωση. Άρα η Δικαιοσύνη θα πρέπει να επιμερίζει τις ευθύνες στα φυσικά πρόσωπα που ολιγωρούν κάθε φορά κι εμείς σαν ενεργοί Πολίτες, θα επιμερίζουμε τις πολιτικές ευθύνες στους Κυβερνώντες και στα συμφέροντα της τάξης που αυτοί εκπροσωπούν. Και η ποινή μας θα πρέπει να είναι αυστηρή και τελεσίδικη. Μ ε τον καθημερινό αγώνα μας και φυσικά την ψήφο μας!!!

Το 2ο τεύχος του "νέου αγωνιστή"

Κυκλοφόρησε το 2ο τεύχος του Νέου Αγωνιστή, περιοδικό που εκδίδεται από ομάδα πρωτοβουλίας μελών του ΠΑΣΟΚ, στην οποία συμμετέχω. Το τεύχος αυτό είναι αφιερωμένο στο Προγραμματικό Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ .

Στο παρακάτω link μπορείτε να τον διαβάσετε ολόκληρο.

http://www.neosagonistis.gr/files/Agosnistis_2.pdf

Τι θέλω να πω... στους συντρόφους μου!!!

Αναρωτιέμαι: γιατί να συζητάω μαζί τους;

ψωνίζουνε τη γνώση για να την πουλήσουν.

θέλουν να μάθουνε πού υπάρχει γνώση φτηνή

που να μπορούνε ακριβά να την πουλήσουν. Γιατί

να ενδιαφερθούνε να γνωρίσουν ό,τι

ενάντια στην αγοραπωλησία μιλάει;

Θέλουνε να νικήσουν.

Στη νίκη ενάντια τίποτα δε θέλουνε να ξέρουν.

Δε Θέλουνε άλλοι να τους καταπιέζουν,

Θέλουνε να καταπιέζουνε οι ίδιοι.

Δε θέλουνε την πρόοδο.

Θέλουνε την υπεροχή.

Πειθαρχούνε σ' όποιον

τους υπόσχεται πως θα μπορούνε να διατάζουν.

Θυσιάζονται

για να μπορέσει να μείνει όρθιος ο βωμός της θυσίας.

Τι να τους πω, σκέφτηκα. Αυτό

θέλω να τους πω, αποφάσισα.
(ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ)

ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΣΕΜΝΟΥΣ ΚΑΙ ..ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ

Posted by ΠΑΣΚ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ at 5:31 AM 0 comments

Η γενιά της Ιφιγένειας

Το γεγονός να φορτωθεί η νέα γενιά, τα παιδιά μας δηλαδή, όλα τα ασφαλιστικά βάρη, τόσο της προηγούμενης όσο και της επόμενης γενιάς και να αποτελέσει τη γενιά - Ιφιγένεια, διασπά την αλληλεγγύη των γενεών, αυτής της μεγάλης δηλαδή κατάκτησης και πάγιου αιτήματος του νεολαιίστικου αλλά και του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα.

Η διαρκής απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η μείωση των αμοιβών και η κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων πραγματοποιούνται σε όλο και περισσότερους εργασιακούς τομείς και αναμένεται να επιταχυνθούν.

Η μετάβαση από ένα δομημένο και θεσμικά προστατευμένο μοντέλο εργασιακών σχέσεων σε μία κατάστασης συνεχούς μεταβολής και ανατροπής των εργασιακών σχέσεων επηρεάζει κυρίως τους νέους εργαζόμενους και οφείλουμε να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες.

Οι αλλαγές στα ωράρια εργασίας, , η επέκταση των ηλεκτρονικών εφαρμογών και τηλεπικοινωνιών, η απλοποίηση στην οργάνωση των εργασιών, η τηλεεργασία, η σύνδεση αμοιβής και εργασιακών επιδόσεων, η ευελιξία της αγοράς εργασίας, η μερική απασχόληση, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η αποσύνδεση της καριέρας από τον χρόνο υπηρεσίας, η άρση της μονιμότητας είναι μερικά μόνο από τα επιμέρους ζητήματα που αφορούν στο σύγχρονο τρόπο οργάνωσης των εργασιακών σχέσεων και στα οποία καλούμαστε να «απαντήσουμε» μέσα από θέσεις και προτάσεις, οι οποίες πρωτίστως θα προάγουν την εργασιακή ασφάλεια. Να υπάρξει κοινωνική πολιτική, ιδιαίτερα για τους ανέργους (περίθαλψη, έκπτωση ή δωρεάν μετακίνηση ,ψυχαγωγία κλπ). Το πάγιο αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος για την καθιέρωση του 35ώρου εργασίας καθώς και για τη θέσπιση κατώτατου μισθού - ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος είναι απολύτως απαραίτητο να εφαρμοστεί άμεσα. Αξιοκρατικές διαδικασίες στην επιλογή προσωπικού στο δημόσιο τομέα. Ενίσχυση του ρόλου των Ελεγκτικών Μηχανισμών Εργασίας, π.χ. Επιθεώρησης Εργασίας μέσω των οποίων θα διασφαλίζονται οι εργασιακές σχέσεις. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στην τήρηση των όρων της υγιεινής και ασφάλειας. Εξασφάλιση ολοκληρωμένου ασφαλιστικού δικαιώματος και παροχή ποιοτικών υγειονομικών υπηρεσιών στους νέους εργαζόμενους. Το ασφαλιστικό ζήτημα πρέπει να ενταχθεί σε πολιτικό διάλογο συσχέτισής του με την οικονομική και φορολογική πολιτική στα πλαίσια συγκερασμού ανάπτυξης και κοινωνικού κράτους. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρξει καμία αλλαγή στην αναλογία των εισφορών εργοδότη - εργαζόμενου και παράλληλα θα πρέπει να επανεξεταστεί η ανταποδοτικότητα των εισφορών σε σχέση με τις παροχές των εργαζόμενων (περίθαλψη – σύνταξη).


[1] ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΠ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΜΑΗ 2007 ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

ΟΜΙΛΗΤΗΣ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΠ

Με αφορμή τις λεγόμενες «μεταρρυθμιστικές» πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης οι οποίες κατ’ ουσία θίγουν όλους τους εργαζόμενους.
Με βάση τις συνεχείς επικλήσεις της Κυβέρνησης για διάλογο που να αφορά το ασφαλιστικό σύστημα, μιλώντας δειλά για αρνητικές αλλαγές σε βάρος των εργαζομένων κάτω των 35 ετών.
Με βάση τις συνεχείς παρεμβάσεις της Κυβέρνησης, που απαξιώνουν το εκπαιδευτικό σύστημα και οδηγούν στην ανεργία χιλιάδες νέους επιστήμονες η ΠΑΣΠ αισθάνεται την ευθύνη να προβληματίσει τους νέους φοιτητές.
Ταυτόχρονα θεωρούμε επιτακτικό να ενημερώσουμε τους νέους επιστήμονες για τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τόσο στις πολιτικές εργασίας, όσο και στον συνδυασμό εκπαίδευσης και επαγγελματικής απασχόλησης.
Τέλος θεωρούμε σημαντικό να αναδειχτούν στοιχεία των προοδευτικών πολιτικών που πρεσβεύει το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το προτεινόμενο θέμα είναι:

ΝΕΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΤΙ?
· «Εργασιακός Μεσαίωνας», ποιοι των προωθούν σε Ελλάδα και Ευρώπη.
· Σύγχρονες πολιτικές ανάπτυξης και απασχόλησης στις επιστήμες, τις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία. Η ευκαιρία της Ελλάδας.
· Ο ρόλος του εργατικού κινήματος και των επιστημονικών ενώσεων.

Σάββατο 5 Μάη στις 14:00 στα κτίρια του Π.Κ.
στη Κνωσό.

ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗς ΠΑΣΠ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 05/05/2007 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ Γ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΠΕΓΛΙΤΗ ΘΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ (ΕΛΠΙΖΩ) ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

1η Μάη: Μέρα μνήμης και αγώνα

Εγκύκλιος Ομοσπονδίας Οργανωμένων Επαγγελμάτων

& Εργατικών Συνδικάτων (Η.Π.Α. 1886)

«Σηκωθείτε, δουλευτάδες της Αμερικής!, αφήστε κάτω τα εργαλεία σας την 1η του Μάη 1886, σταματήστε τη δουλειά σας, κλείστε τα εργοστάσια, τις φάμπρικες και τα ορυχεία. Για μια μέρα το χρόνο. Μια μέρα επανάστασης , όχι ανάπαυσης! Μια μέρα που δεν ορίστηκε από τους καυχησιάρηδες εκπροσώπους των θεσμών που κρατούν την εργατιά σε υποτέλεια. Μια μέρα στην οποία οι εργάτες κάνουν τους δικούς τους νόμους κι έχουν τη δύναμη να τους εφαρμόσουν, όλα αυτά χωρίς τη συγκατάθεση, την έγκριση αυτών που καταπιέζουν και κυβερνούν. Μια μέρα κατά την οποία με τεράστια δύναμη , η ενότητα της στρατιάς των δουλευτάδων παρατάσσεται κατά των δυνάμεων που σήμερα εξουσιάζουν τα πεπρωμένα του λαού όλων των εθνών. Μια μέρα διαμαρτυρίας ενάντια στην καταπίεση και την τυραννία, ενάντια στην αμάθεια και κάθε είδος πολέμου. Μια μέρα κατά την οποία οι εργάτες θα πρέπει να αρχίσουν να απολαμβάνουν «οκτώ ώρες για δουλειά, οκτώ ώρες για ανάπαυση και οκτώ ώρες για ό,τι θα ήθελαν».

ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ

Οι εξεγέρσεις των "κολασμένων" στις φυλακές της χώρας, σίγουρα δεν θα συνεγείρουν τη μεγάλη πλειοψηφία που ανατριχιάζει μπροστά στις οθόνε ςτων τηλεοράσεων. Όμως σπάνε τη σιωπή και ρίχνουν λίγο φως στα σκοτεινά κελιά.

ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΜΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ Η ΚΥΠΡΟΣ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙ (ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ)

Το Κυπριακό, τελικά πουλάει!! Η γνωστή ρήση για το αντίθετο, αποδείχθηκε λανθασμένη. Και πουλάει γιατί είναι μια πληγή ματωμένη στο κορμί του ελληνισμού. Μια πληγή που προξενήθηκε ΚΑΙ από τα δικά μας λάθη. Η συλλογική μας αφήγηση για τους κακούς που επιτίθενται κάθε φορά εναντίον της μικρής πλην αθώας χώρας μας, πρέπει πλέον να διορθωθεί. Το σύνθημα που βροντοφώναζαν κάποιοι ελληναράδες την περίοδο του Μακεδονικού: «Διαβάστε Ιστορία!!», θα πρέπει να ιδωθεί και από εμάς. Πράγματι, όλοι μας είμαστε αδιάβαστοι όσον αφορά την ιστορία της Κύπρου. Αδιάβαστοι για το ρόλο της ΕΟΚΑ Β, αδιάβαστοι για τον ρόλο του Γρίβα, της Κυπριακής εκκλησίας, του χουντικού πραξικοπήματος, των θυλάκων που είχαμε περιορίσει τους Τουρκοκύπριους, του εμφυλίου ουσιαστικά στη μεγαλόνησο. Αδιάβαστοι όσον αφορά την σημερινή κατάσταση στο νησί με την τεράστια οικονομική πρόοδο, τις offshore εταιρείες, την κουλτούρα. Τα τελευταία χρόνια η στρατηγική της διεθνοποίησης του Κυπριακού προβλήματος, απέδωσε καρπούς. Η Κύπρος και το ζήτημα της κατοχής απασχόλησε όλους τους διεθνείς οργανισμούς και τελικά το ελεύθερο κομμάτι της εντάχθηκε στην Ε.Ε. Μια επιτυχία μοναδική τα τελευταία 30 χρόνια, που απέδειξε ότι όταν έχουμε στρατηγική, επιμονή στους στόχους μας, πετυχαίνουμε. Δυστυχώς κάποιοι, θεωρούν ότι τα πάντα ακολουθούν τη λογική του αυτόματου πιλότου. Κάποιοι, πιστεύουν ότι η θέαση των γεγονότων είναι αρκετή για να προχωρήσουν τα ζητήματα. Κάποιοι, βασανιζόμενοι από το σύνδρομο της Ζυρίχης, απλώς προεδρεύουν !!
Κι όμως η ευκαιρία της ειρηνικής συνύπαρξης των δυο κοινοτήτων ήταν εδώ. Αρκεί οι κυβερνώντες να είχαν την πρόνοια και τη στρατηγική της διαπραγμάτευσης, της ουσιαστικής παρέμβασης για την απαλοιφή των αρνητικών του σχεδίου. Το σχέδιο Ανάν, μπορούσε να αποτελέσει την αρχή για την επίλυση του προβλήματος. Σίγουρα οι Κύπριοι είναι αυτοί που αποφασίζουν για το μέλλον τους. Όμως η Ελλάδα και ο λαός της θα πρέπει ξεκάθαρα να έχουν σχέδιο και στρατηγική, για το σημαντικό και χρονίζον ζήτημα που ταλανίζει τον ελληνισμό επί 40 χρόνια.

ΔΟΜΗΜΕΝΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ

Την ώρα που η Κυβέρνηση της ΝΔ με διαρροές στα ΜΜΕ προετοιμάζει τους ασφαλισμένους για την «εξυγίανση» του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας, αποκαλύπτεται σε όλη τη μεγαλοπρέπειά του ένα πρωτοφανές σκάνδαλο με τα αποθεματικά των Ταμείων των Δημοσίων Υπαλλήλων. Ένα σκάνδαλο που συνδυάζει τα περιβόητα «γαλάζια Παιδιά»( αποτυχημένους πολιτευτές που διορίστηκαν να διαχειρίζονται δισεκατομμύρια Ευρώ) και πολιτικές σκοπιμότητες. Σύμφωνα με το πόρισμα «δεν υπήρχαν όρια στις χρηματιστηριακές συναλλαγές και στηρίζονταν στα κριτήρια της ιδιωτικής εταιρείας. Αγόραζαν ομόλογα 7% ακριβότερα από την ημερήσια διακύμανση».

Ας δούμε λίγο περισσότερο τα δομημένα ομόλογα: Για να παρακαμφθεί η νομοθεσία που προβλέπει ότι το 77% των αποθεμάτων των Ταμείων θα πρέπει να τοποθετούνται σε ασφαλείς επενδύσεις (σταθερά ομόλογα ή καταθέσεις), βρέθηκε η πατέντα του «δομημένου ομολόγου». Τα δομημένα ομόλογα που αγόρασαν τα Ταμεία είναι μόνο κατ’ όνομα ομόλογα (ίσα για να καλύπτονται οι τυπικές προϋποθέσεις τις νομοθεσίας). Γενικά μιλώντας, τα δομημένα ομόλογα ανήκουν στην κατηγορία των παράγωγων προϊόντων (derivatives). Πρόκειται για προϊόντα ειδικών χαρακτηριστικών που πολύ συχνά έχουν υψηλό ρίσκο και χρησιμοποιούνται ως αντιστάθμισμα του ρίσκου άλλων επενδύσεων. Ακόμα και στο παγκόσμιο καζίνο των διεθνών χρηματαγορών τα δομημένα ομόλογα δεν χρησιμοποιούνται ως κύρια επένδυση.
Σε ό,τι αφορά τώρα τα ασφαλιστικά Ταμεία:
Τα δομημένα ομόλογα που αγοράστηκαν δεν έχουν εγγυημένες αποδόσεις. Τα συγκεκριμένα προϊόντα έχουν δεκαπενταετή ή εικοσαετή διάρκεια. Για τα πρώτα δύο έως πέντε χρόνια προβλέπουν μια σταθερή και ως επί το πλείστον συμφέρουσα απόδοση. Όμως για τα επόμενα δέκα έως δεκαοχτώ χρόνια οι αποδόσεις τους συναρτώνται από περίπλοκες εξισώσεις. Πρόκειται για επένδυση τόσο υψηλού ρίσκου που πρακτικά ισοδυναμεί με στοίχημα, και μάλιστα στημένο. Ένα στοίχημα το οποίο είναι βέβαιο ότι θα το χάσουν οι εργαζόμενοι και θα το κερδίσουν το κράτος που έχει εκδώσει τα δομημένα ομόλογα και η τράπεζα που τα διακινεί.
Επιπλέον, τα δομημένα ομόλογα δεν είναι εμπορεύσιμα με συμφέροντες όρους για τα Ταμεία. Λόγω του πολύ μεγάλου ρίσκου τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να μεταπουληθούν. Η χαμηλή εμπορευσιμότητα τους σημαίνει ότι αν τα Ταμεία χρειαστούν ρευστό θα πρέπει να προσφύγουν σε τραπεζικό δανεισμό με πολύ σκληρούς όρους ή να ρευστοποιήσουν τα δομημένα ομόλογα που κατέχουν στο 60% ή 70% της ονομαστικής αξίας τους. Δηλαδή με τα δομημένα ομόλογα τίθενται σε κίνδυνο όχι μόνο οι αποδόσεις αλλά και το ίδιο το κεφάλαιο των Ταμείων.
Τέλος, τα δομημένα ομόλογα δίνουν τεράστιες ευκαιρίας για κερδοσκοπία των μεσαζόντων στην πλάτη των εργαζομένων. Τα ασφαλιστικά Ταμεία δεν συναλλάσσονται κατ’ ευθείαν με το κράτος αλλά με ενδιάμεσες τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρίες. Λόγω του υψηλού ρίσκου που έχουν αυτά τα προϊόντα, συνήθως πουλιούνται στον τελικό αποδέκτη σε τιμή μικρότερη από την ονομαστική αξία τους (άρτιο). Τα Ταμεία όμως αντί να αγοράσουν στο 85% ή 87% του αρτίου, αγόρασαν στο 100% ή και 106%. Επιπλέον, η τράπεζα που «δομεί» το ομόλογο (που μεσολαβεί δηλαδή μεταξύ κράτους και Ταμείου) κερδίζει και από τη λεγόμενη μεταφορά επιτοκίων (swap). Ενώ, δηλαδή, παίρνει από το κράτος ένα επιτόκιο ύψους τάδε, καταβάλει τελικά στο Ταμείο ένα πολύ μικρότερο επιτόκιο. Στην περίπτωση του ομολόγου ύψους 280 εκατομμυρίων ευρώ που αγόρασε τα Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων, τα κέρδη των μεσαζόντων έφτασαν το αστρονομικό 15% της αξίας του προϊόντος

Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, αντί η Κυβέρνηση της ΝΔ να αποσύρει την εμπιστοσύνη της από τον αρμόδιο Υπουργό, τον στηρίζει και προσπαθεί με συμψηφισμούς και αναζήτηση τεχνικών άλλοθι να διασωθεί. Για τους εργαζόμενους τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Την πολιτική ευθύνη για την ζημιά των εκατομμυρίων Ευρώ από τα Ταμεία μας την έχει η Κυβέρνηση και η πολιτική που ακολουθεί. Η κατάργηση της επιτροπής ελέγχου των χρηματιστηριακών πράξεων , ο διορισμός πολιτικών φίλων, με αδιαφανείς διαδικασίες, η προσπάθεια απόκρυψης και απόσυρσης της ευθύνης των Υπουργών, ουσιαστικά δείχνουν τον ένοχο: την Κυβέρνηση της ΝΔ.

ΤΑ ΑΠΟΝΕΡΑ ΤΟΥ ΝΑΥΑΓΙΟΥ ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

Αν σωθούμε όλοι μας από τα απόνερα του ναυαγίου στη Σαντορίνη, θα είναι θαύμα. Για άλλη μια φορά, βιώνουμε τα αποτελέσματα της τηλεοπτικής μας δημοκρατίας: Φωνασκούντες μαϊντανοί που άφησαν κατά μέρος τις γνώσεις τους για τους σεισμούς, την τρομοκρατία και τα υπόλοιπα κι έβγαλαν στην επιφάνεια τη ναυτοσύνη τους. Ξερόλες δημοσιογράφοι, «αποκλειστικά πλάνα» που δείχνουν το τίποτα, μαρκαρισμένο με το σήμα όλων των σταθμών, Κυβερνητικούς παράγοντες να μην έχουν τι να πουν και να επιτίθενται επί δικαίων και αδίκων. Έχουν γραφτεί πολλά για την τηλεόραση και πως αυτή επιδρά στην Κοινωνία μας και διαμορφώνει όχι μόνο την πολιτική ατζέντα, αλλά και συνειδήσεις. Πως παίρνει μια είδηση , ένα συμβάν από το ποιο μικρό ως το σπουδαιότερο, το αξιολογεί με βάση τα δικά της standards (ακροαματικότητα, επικαιρότητα, συμφέροντα επιχειρηματικά) και την παρουσιάζει με τη δική της αισθητική, προσπαθώντας να χτυπήσει τη φλέβα ενδιαφέροντος του μέσου τηλεθεατή. Το αποτέλεσμα; ΚΑΝΕΝΑ!! Αφού από την αρχή δεν τέθηκαν τα σωστά ερωτήματα. Δεν ερευνήθηκαν συστηματικά και μακροχρόνια οι ελλείψεις και οι ευθύνες. Σε λίγες ημέρες όλα ξεχνιούνται. Οι δόσεις «ενημέρωσης» είναι τόσο μεγάλες που όλοι σε λίγο μπουχτίζουν και χάνουν το ενδιαφέρον τους. Ποτέ, μα ποτέ τα κανάλια, δεν επανήλθαν για να ερευνήσουν τα αποτελέσματα ή την πορεία θεμάτων που για πολλές ημέρες είχαν επικεντρωθεί. Η τακτική τους: Περιμένω να «σκάσει» ένα θέμα, το εξαντλώ και μαζί με αυτό και τους τηλεθεατές και πάω στο επόμενο.
Στο συγκεκριμένο θέμα, κανείς δεν έπρεπε να πέσει από τα σύννεφα. Όλοι μας (ακόμα κι εμείς οι απλοί πολίτες), γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε κατάλληλες υποδομές στα λιμάνια της χώρας, για τα τελευταίου τύπου τεράστια πλοία. Δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου κατάπλου και απόπλου (παρόμοιο με αυτό των αεροδρομίων). Όλοι μας ξέρουμε ότι τα πλοία δεν ελέγχονται σωστά και δεν τηρούν τους κανόνες ασφαλείας, στον αγώνα για ταχύτητα και μεγιστοποίηση του κέρδους. Γνωρίζουμε καλά, ότι τα σχέδια αντιμετώπισης κρίσεων, μπορεί να υπάρχουν σε κάποια συρτάρια αλλά κανείς δεν τα επικαιροποιεί, δεν ασκείται εντατικά πάνω σε αυτά. Τα γνωρίζουν κι αυτοί. Ιδίως οι της Κυβέρνησης. Αλλά περί άλλα τυρβάζουν. Αδυνατούν ως και την καθημερινότητα της χώρας να διαχειριστούν. Αδαείς κι ανάξιοι, απλώς ζεσταίνουν τους θώκους τους και φυσικά πλουτίζουν. Αδιαφορώντας για όλα και όλους μας.

ΕΝΑ ΓΕΛΙΟ..ΘΑ ΤΟΥΣ ΘΑΨΕΙ

Αφίσες από τον αγώνα φοιτητών και εκπαιδευτικών. Τις βρήκαμε στην πολύ καλή ιστοσελίδα Άλφα Βήτα....διαδώστε τες!!

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ

(Καθυστερημένο σχόλιο ..αλλά πάντα επικαιρο για την αντίσταση φοιτητών και εργαζομένων)
Ευτυχώς που κάποιοι ακόμα αντιστέκονται και σπάνε με λύσσα τις βιτρίνες του καθωσπρεπισμού και της αλλοτρίωσης. Καίνε χωρίς να υπολογίζουν τίποτα, τα «σύμβολα» και τα ιερά μιας Κοινωνίας ωχαδερφισμού, εξαθλίωσης και υποταγής.
Για να μας συγκινήσουν το κάνουν. Να μας αναστατώσουν. Να δουν αν ακόμα αντιδρούμε και δεν έχουμε εντελώς παραλύσει. Μας πετροβολούν όλους εμάς που σκύψαμε από το βάρος της καθημερινότητας και της ανάγκης. Μας τραβούν από το μανίκι να σηκωθούμε από τον καναπέ της τηλεοπτικής μας ενημέρωσης. Να βγούμε στους δρόμους. Εκεί στους δρόμους, που πλημμυρίζουν από βλέμματα φωτεινά. Από απεργούς διαδηλωτές, ξεροκέφαλους, επίμονους, ονειροπόλους. Που δεν έχουν λύσεις για όλα και προγράμματα προς υλοποίηση όταν έρθουν στην εξουσία, αλλά μια θολή εικόνα ενός κόσμου διαφορετικού από αυτό που βιώνουν καθημερινά. Ενός κόσμου που πολλοί από μας, κάποια στιγμή ονειρευτήκαμε. Εκεί που γίνεται πράξη η υπαρξιακή ανάγκη κάθε νέου να βιώσει τη μοναδική εμπειρία της συλλογικής μέθης και δράσης, να δημιουργήσει γεγονότα, να ενηλικιωθεί πολιτικά. Η κυρίαρχη πολιτική με όρους εξουσίας είναι απεχθής και μακρινή. Η πολιτική με όρους κοινωνίας είναι μια πραγματικότητα που οι ίδιοι δημιουργούν.
Το δήθεν τέλος της ιστορίας, στο οποίο όλα θα λύνονται με ευπρεπείς διαλόγους στα πάνελ και στα συνέδρια, δεν ήρθε. Σε ποιο διάλογο θα συμμετέχει ο 50άρης άνεργος; Που θα καθίσει ο έφηβος με τα 15 λεπτά ελεύθερο χρόνο; Πού, ο νέος με τα 3 πτυχία και τα μεταπτυχιακά αλλά χωρίς δουλειά; Ο δάσκαλος με τα 25 χρόνια υπηρεσίας που δεν του περισσεύουν χρήματα να πιει ένα καφέ; Ο συνταξιούχος;
Όταν η Κοινωνία η συγκροτημένη, και οι κυρίαρχες τάξεις σπέρνουν ανέμους θα θερίσουν θύελλες. Πάντοτε η διεκδίκηση, η σύγκρουση, ο θυμός, η εξέγερση και η βία στη βία της ακινησίας και του παλιού ήταν τα όπλα της πλειοψηφίας που αντιδρά στην αυθαιρεσία και την περιθωριοποίηση. Είναι το πνεύμα που μας κρατά όλους σε εγρήγορση. Εμάς τους φοβισμένους νοικοκυραίους, με τη δουλίτσα και τα δάνεια. Είναι πολύτιμο και το χρωστάμε όλοι μας σε τούτους τους νέους ακόμα κι όταν ξεπερνούν τα όρια κι υπερβάλλουν.